Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązania problemu edukacyjnego – Uczeń zdolny lecz nieśmiały

Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 19 czerwca 2016 roku.

1. IDENTYFIKACJA PROBLEMU

W czasie mojej kilkunastoletniej pracy zawodowej starałam się rozwijać  wśród dzieci i młodzieży zainteresowania związane z historią dalszą i bliższą- historią wielkiej i małej Ojczyzny.

Spotykam wielu uczniów, którzy z chęcią i z własnej inicjatywy podejmują działania zmierzające do pogłębienia wiedzy historycznej oraz biorą udział w konkursach i projektach historycznych. Są też i tacy uczniowie, którzy mimo swoich dużych możliwości i potencjału, z różnych przyczyn nie wykazują się aktywnością.

Filipa znam i uczę od klasy IV szkoły podstawowej. Obecnie uczęszcza on do klasy I gimnazjum. Z moich obserwacji oraz na podstawie rozmów  z nauczycielami, wychowawcą i mamą Filipa, wyłania się następujący obraz dziecka: zdolny, pilny, pracowity, jednak bardzo nieśmiały, wstydliwy,  zamknięty w sobie, mający niewielkie grono znajomych, bardzo skromny, mało wierzący we własne siły, stojący zawsze z boku wydarzeń. Ze wszystkich przedmiotów osiąga najczęściej oceny dobre. Niestety, samodzielnie nie podejmuje żadnych inicjatyw. Nie wykazuje się aktywnością na zajęciach lekcyjnych, również w szkole, ani w zespole klasowym.

Na lekcjach historii, Filip również nie podejmował aktywnych działań. Nie zgłaszał się do odpowiedzi, ale zapytany, często poprawnie odpowiadał. Zawsze pracował na lekcji, odrabiał prace domowe. Materiał programowy przyswajał w stopniu dobrym. Nie uczęszczał na zajęcia dodatkowe, nie wykazywał chęci uczestnictwa w konkursach oraz projektach przedmiotowych, również z historii.

2. GENEZA I DYNAMIKA ZJAWISKA

Obserwując Filipa i często z nim rozmawiając zauważyłam w nim duży potencjał. To sumienny, pracowity i odpowiedzialny młody człowiek, a jego brak aktywności w szkole wynika nie z braku zainteresowania przedmiotami, ale jest następstwem  wrodzonej nieśmiałości, lęku przed publicznymi wystąpieniami oraz przed podjęciem nowych, nieznanych mu wyzwań. Postanowiłam podjąć działania, które pomogą uczniowi przezwyciężyć strach i nieśmiałość i przyczynią się do zaangażowania ucznia w osobisty rozwój, jak i rozwój szkoły. W tym celu często rozmawiałam z Filipem zachęcając go do większej aktywności, poszerzenia wiedzy, głównie na temat historii regionalnej. Pożyczałam uczniowi materiały i książki o takiej tematyce. Motywowałam go do udziału w różnych zadaniach, konkursach i projektach historycznych oraz do redagowania gazetki szkolnej. Przekonywałam, że umie, że da radę, że potrafi.

Podczas rozmów z mamą chłopca ustalałyśmy metody jakimi można zachęcić go do przezwyciężania tkwiących w nim obaw.

W wyniku podjętych przez mnie działań Filip stopniowo i coraz to bardziej pewnie zaczął angażować się w realizację różnych dodatkowych zadań, co przełożyło się również większym zainteresowaniem historią i uzyskiwaniem przez ucznia coraz to lepszych ocen.

3. ZNACZENIE PROBLEMU

Ludziom otwartym, śmiałym, tzw. „przebojowym” jest łatwiej w życiu osiągnąć sukces. Szybciej i efektywniej realizują swoje cele. Nie boją się wyzwań i porażek. Osobom nieśmiałym, wyciszonym, z niską samooceną jest trudniej, mimo że mają potencjał, zdolności twórcze i pragnienie pokazania swych umiejętności i osiągnięć. Uważam, że dziecku nieśmiałemu trzeba pomóc przezwyciężyć własny lęk. I to także jest celem nauczyciela. Należy „wyciągnąć” ucznia z jego „bezpiecznej izolacji” i pokazać, że świat poza nią jest również bezpieczny a przede wszystkim ciekawszy. Można w nim znaleźć przyjemność, uznanie, sukces i satysfakcję z pracy którą się wykonało.

4. PROGNOZA

Prognoza negatywna.

W przypadku zaniechania odpowiednich działań wobec ucznia nieśmiałego, „wycofanego” i niepewnego swojej wartości może nastąpić:

– jeszcze większe zamknięcie się ucznia w sobie i dalsze obniżenie samooceny;

– nieangażowanie się w życie szkoły i klasy;

– nieuczestniczenie w konkursach, projektach i akcjach;

– brak motywacji do dalszej nauki oraz do osiągania lepszych wyników w nauce.

Prognoza pozytywna.

Praca z dzieckiem może przynieść następujące efekty:

– wzrośnie poczucie własnej wartości i wiara we własne możliwości;

– uczeń będzie brał udział w konkursach;

– poszerzy wiedzę historyczną;

– zainteresuje się dziejami regionu,

– będzie współredagować szkolną gazetkę;

– działania ucznia przyczynią się do podniesienia jakości pracy szkoły.

5. PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ

Celem podjętych przeze mnie działań było:

– podniesienie samooceny ucznia i wiary we własne możliwości;

– przezwyciężenia nieśmiałości blokującej ucznia;

– pobudzenie do aktywności i współpracy;

– zachęcenie ucznia do udziału w konkursach historycznych;

– zainteresowanie ucznia tematyką historii regionalnej, a tym samym poszerzenie jego wiedzy;

– przynależność ucznia do składu gazetki szkolnej.

W pracy z uczniem zastosowała:

– indywidualizację pracy na dodatkowych zajęciach;

– udzielanie indywidualnych konsultacji i wskazówek do pracy i nauki;

– umożliwienie uczniowi udział w konkursach;

– stosowanie aktywizujących metod nauczania np. wywiad, oraz różnorodnych środków dydaktycznych np. albumy, filmy;

– stwarzanie sytuacji umożliwiających sukces;

– współpraca z wychowawcą i matką chłopca.

6. WDRAŻANIE ODDZIAŁYWAŃ

Aby przezwyciężyć nieśmiałość u Filipa oraz zachęcić go do samorozwoju i pracy na rzecz szkoły, bardzo często prowadziłam z nim rozmowy, podczas których przekonywałam chłopca, że postawione mu zadania nie przekraczają jego możliwości i na pewno sobie z nimi poradzi. Współpracowałam z mamą chłopca, która również zainteresowana była rozwojem syna. W rezultacie Filip zapisał się do grupy redakcyjnej, redagującej gazetkę szkolną, której od kilku lat jestem opiekunem. Przydzielony mu dział „Ciekawostki” był zawsze dobrze opracowany pod względem merytorycznym i graficznym i cieszył się dużym zainteresowaniem wśród uczniów. Filip wziął udział w projekcie CEO „Ślady przeszłości. Uczniowie adoptują zabytki”. Wraz z grupą  uczniów z kółka historycznego, Filip zgłębiał historię lokalnego zabytku, jakim jest Tryptyk z Pławna, przygotował o nim prezentację oraz zajął II miejsce w szkolnym konkursie „Historia Pławna- Tryptyk z Pławna”. Współtworzył również dwie prace na ogólnopolski konkurs „Pamięć nieustająca”. Pierwsza z nich dotyczył postaci byłego nauczyciela z Pławna, ppor. Stanisława Zatońskiego, który został zamordowany w Katyniu. Druga praca (wyniki nie są jeszcze znane) opisuje losy polskich lotników poległych we wrześniu 1939 roku pod pławińskim i gidelskim niebem.

7. EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ

Filip bez trudu poradził sobie z powierzonymi mu zadaniami. Uznał nawet, iż praca w redakcji szkolnej gazetki przyniosła mu wielką satysfakcję, rozwinęła  jego zainteresowania i zdolności, a także przyczyniła się do pogłębienia kontaktów z rówieśnikami.

Dużo radości sprawiła także Filipowi praca badawcza, której efektem były dwie prace na konkurs „Pamięć nieustająca”. Nie tylko sprawdził się jako badacz dziejów swojej „małej Ojczyzny”, ale również jako kamerzysta, gdyż to on nakręcił potrzebne do prac konkursowych filmy i przeprowadził wywiady z mieszkańcami Pławna.

Niewątpliwie Filip podniósł swoją samoocenę. Jest bardziej otwarty, pewny siebie, aktywniejszy na zajęciach. Udowodnił sobie i innym, że potrafi współpracować w grupie, nawiązywać nowe kontakty, odnosić sukcesy, być badaczem dziejów i twórcą prac historycznych.

 

Opracowała mgr Renata Woldan

ZSG w Pławnie

 

Bookmark the permalink.

Zbliżające się szkolenia online w naszej akredytowanej placówce doskonalenia nauczycieli:

Dodaj komentarz