Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 2 marca 2020 roku.
| Imię i nazwisko ucznia | |
| Podstawa założenia karty | Orzeczenie nr …….. z dnia …….. o potrzebie kształcenia specjalnego wydane przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną w …….. z uwagi na autyzm |
| Etap edukacyjny | od …….. do zakończenia pierwszego etapu edukacyjnego |
| Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia |
| Możliwości (mocne strony ucznia) Źródło informacji – orzeczenie, obserwacja ucznia | – Chłopiec jest pogodny i sympatyczny. – Rozumie kierowane do niego komunikaty. – Wykazuje się dość dużym zasobem wiedzy o najbliższym środowisku społeczno-przyrodniczym. – Chętnie nawiązuje kontakt werbalny. – Nawiązuje również kontakt wzrokowy, buduje wspólne pole uwagi z dorosłym. – Prawidłowo przelicza elementy zbiorów i porównuje ich wielkość. – Wyznacza wyniki dodawania i odejmowania na zbiorach zastępczych w granicach 30, w pamięci w granicach 10. – Rozumie aspekt porządkowy liczby. – Klasyfikuje przedmioty wg cech jakościowych. – Potrafi dopełniać do 10. – Określa proste godziny na zegarze. – Uczeń potrafi wyrazić swoje potrzeby, jest zainteresowany otoczeniem, chętnie podejmuje kontakt z osobami dorosłymi. – Jest samodzielny w czynnościach samoobsługowych. – Odpowiada na pytania. – Właściwie reaguje na pochwały, które stymulują go do wysiłku. – Prawidłowo trzyma narzędzie pisarskie. Jest sprawny ruchowo, zwinny. – Rozumie krótkie i proste teksty czytane przez nauczyciela. – Lubi towarzystwo rówieśników. – Prawidłowo posługuje się nożyczkami. – Dobrze dzieli słowa na sylaby. – Prawidłowo przepisuje zdania. – Liczy wyrazy w zdaniu. – Ma utrwalone strony lewa-prawa. |
| Ograniczenia (słabe strony funkcjonowania) Źródło informacji – orzeczenie, obserwacja ucznia | – Podczas zajęć lekcyjnych uczeń nie zawsze słucha poleceń nauczyciela, bywa rozproszony i niechętny do pracy. – Podczas lekcji Damian wymaga wsparcia, kontroli oraz dodatkowych form motywacji zewnętrznej. – Chłopiec jest uczniem o nieharmonijnym rozwoju. – Bardzo słabo czyta głoskując, myli litery. – Ma trudności ze zrozumieniem dłuższych tekstów czytanych przez nauczyciela. – Nie potrafi pisać ze słuchu. – Powyżej 10 uczeń dodaje i odejmuje z wykorzystaniem liczmanów. – Trudności nawet z prostym mnożeniem i dzieleniem. – Nie potrafi rozwiązać zadań z treścią. – Nie potrafi obliczyć upływu czasu. – Słabe myślenie przyczynowo-skutkowe. – Wykazuje trudności w zakresie rozumienia zachowań społecznych. – Bywa mało komunikatywny ze względu na wadliwą artykulację. – Nie dokonuje syntezy i analizy głoskowej słów. – Wykazuje ogólne trudności w nabywaniu wiedzy i umiejętności szkolnej. – Bywa pobudzony psychoruchowo. |
| Informacje od rodziców dziecka | – Uczeń poddany był wielokierunkowej i specjalistycznej stymulacji oraz terapii. – Chłopiec długo nie mówił. |
| Informacje od wychowawcy i nauczycieli uczących | – Uczeń pogodny, sympatyczny. – Niekiedy odmawia współpracy przy wykonywaniu zadań. – Wymaga częstego zachęcania i motywowania do pracy. |
| Zakres i sposób dostosowania programu i wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia (metody i formy pracy) Uczeń realizuje program edukacji wczesnoszkolnej w klasach I-III szkoły podstawowej. Dostosowanie programu nauczania do możliwości ucznia obejmuje: – pozwalanie uczniowi na zachowanie zapewniające mu poczucie bezpieczeństwa; – zapewnienie powtarzalności sytuacji, schematu działań, przy wprowadzaniu zmian najpierw na nie przygotować ucznia, tłumacząc mu co ma nastąpić; – w kontaktach interpersonalnych okazywanie życzliwości, łagodności, cierpliwość i zrozumienia; – wyrażanie na bieżąco gotowości do niesienia pomocy, odpowiadanie na pytania ucznia; – inicjowanie kontaktów z uczniem, nawiązywanie z nim rozmów na rozmaite tematy; – zwracanie uwagi na to, by w klasie czuł się akceptowany i bezpieczny; – kontrolowanie przebiegu samodzielnej pracy; – kierowanie poleceń krótkich i zrozumiałych z równoczesnym kontrolowaniem rozumienia ich przez dziecko; – pomaganie w trudnych sytuacjach związanych z komunikowaniem się ucznia z rówieśnikami; – wprowadzanie ucznia w bezpieczne dla niego sytuacje społeczne, np. prace w grupie itp., organizowanie tych sytuacji i kontrolowanie ich przebiegu; – stwarzanie okazji do wykazania się posiadanymi umiejętnościami, wykorzystywanie zainteresowania ucznia w procesie dydaktycznym; – ocenianie przede wszystkim za wkład pracy własnej, podejmowanie wysiłku w pokonywaniu trudności dydaktycznych bez względu na uzyskiwane rezultaty; – stwarzanie sytuacji pozwalających na powtarzanie i systematyzowanie opanowanych umiejętności; – stwarzanie sytuacji umożliwiających osiągnięcie sukcesu; – pozytywne wzmacnianie; – dążenie do zapewnienia optymalnych warunków pracy umysłowej; – rozwijanie rozumienia sytuacji i zachowań społecznych; – w razie konieczności wydłużenie czasu na realizację zadań; – stosowanie krótkich, prostych i jednoznacznych poleceń; – częste powtarzanie poleceń; – częste powtarzanie wcześniej zrealizowanego materiału; – wyznaczenie optymalnego do pracy miejsca w sali; – dostosowanie wymagań oraz metod pracy; – wprowadzenie zwiększonej ilości zabaw integrujących grupę; Formy i metody pracy Metody: TUS – trening umiejętności społecznych, metody słowne, metody oglądowe, metody aktywizujące, np. linia czasu, mapa pamięci, metody praktyczne, np. samodzielnych doświadczeń, metoda niedokończonych zdań, elementy bajkoterapii, elementy Metody Dobrego Startu, elementy Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne, elementy Metody Czytania Globalnego G. Domana, elementy Integracji Sensorycznej, gry i zabawy edukacyjne, elementy Pedagogiki Zabawy wg Klanzy Forma: zajęcia indywidualne, grupowe |
| Zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, prowadzących zajęcia z uczniem Nauczyciele i specjaliści pracujący z dzieckiem wspólnie dokonują wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania dziecka, wspólnie opracowali IPET, wspólnie spotykają się na zebraniach zespołu w celu omawiania bieżących spraw, pojawiających się problemów, widocznych postępów dziecka, wymieniają się swoim doświadczeniem i własnymi spostrzeżeniami, wspólnie dokonują ewaluacji programu. |
| Cele edukacyjne | – dostosowanie wymagań, metod pracy do aktualnych możliwości psychofizycznych ucznia; – podkreślanie i nagradzanie zaangażowania w przezwyciężaniu trudności; – chwalenie za wysiłek, docenianie wkładu pracy, podkreślanie postępów; – angażowanie wielozmysłowych doświadczeń; – mobilizowanie do pracy; – wspieranie w czasie wykonywania zadań; – zwracanie uwagi na zdolność koncentracji dziecka w pracy umysłowej i w razie potrzeby stosowanie przerw; – stwarzanie okazji do przeżywania przez dziecko sukcesów; – podkreślanie mocnych stron dziecka, nie koncentrowanie się na jego ograniczeniach; |
| Cele terapeutyczne | – pomaganie w rozpoznawaniu i ujawnianiu emocji i radzeniu sobie z nimi w sposób bezpieczny i akceptowany społecznie; – rozwijanie samodzielności i zaradności życiowej; – rozwijanie umiejętności pracy w grupie; – wspieranie w nawiązywaniu poprawnych relacji rówieśniczych; – wprowadzanie nowych reguł i uczenie właściwych zachowań; – stymulowanie zaburzonych sfer rozwoju; – wyposażenie dziecka w umiejętności pozwalające na lepsze funkcjonowanie społeczne i poznawcze; – redukowanie poziomu stresu; |
| Cele wychowawcze | – nawiązanie i utrzymanie bliskiego i serdecznego kontaktu z dzieckiem; – traktowanie z życzliwością; – pozytywne wzmacnianie; – zapewnienie atmosfery życzliwości i akceptacji; – akceptowanie chłopca i wspieranie go w sytuacjach dla niego trudnych; |
| Formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej: 1. Zajęcia rewalidacyjne – w wymiarze 2 godz. tygodniowo/cały rok szkolny – rozwijanie mocnych stron i kształtowanie pozytywnej samooceny ucznia – rozwijanie umiejętności społecznych, komunikacyjnych oraz interpersonalnych – doskonalenie samodzielności – kształtowanie umiejętności radzenia sobie z emocjami – stymulowanie ogólnego rozwoju dziecka 2. Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne – w wymiarze 1 godz. tygodniowo/cały rok szkolny – wspieranie ucznia w nabywaniu podstawowych umiejętności szkolnych – usprawnianie funkcji percepcyjno-motorycznych: * doskonalenie percepcji słuchowej * doskonalenie percepcji wzrokowej * podnoszenie sprawności grafomotorycznej * rozwijanie zdolności koncentracji uwagi – rozwijanie motoryki dużej – rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej – wdrażanie do rozumienia i przestrzegania reguł – rozwijanie umiejętności przewidywania i wnioskowania 3. Zajęcia logopedyczne – w wymiarze 1 godz. tygodniowo/cały rok szkolny – usprawnianie mięśni języka, warg i pierścienia zwierającego gardło oraz koordynacji narządów artykulacyjnych – ćwiczenia artykulacyjne – kształtowanie prawidłowego toru oddechowego i pogłębianie oddechu – ćwiczenia oddechowe – wyrabianie właściwej tonacji – ćwiczenia emisyjno-głosowe – rozwijanie słuchu fonemowego – rozwijanie uwagi słuchowej – koncentrowanie uwagi na sygnałach dźwiękowych, identyfikowanie i różnicowanie bodźców akustycznych i wzrokowych – utrwalanie wymowy głosek prawidłowo realizowanych – wzbogacanie mowy biernej i czynnej – kształtowanie umiejętności poprawnego budowania zdań, w tym zadawania pytań – rozwijanie mowy dialogowej – wywołanie głosek szumiących w izolacji i ich utrwalanie w sylabach |
| Działania wspierające rodziców dziecka: 1. Spotkania podczas zebrań organizowanych w klasie czy w szkole. 2. Spotkania podczas zebrań zespołu ds. organizowania i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi. 3. Spotkania i konsultacje z wychowawcą ucznia oraz wszystkimi nauczycielami i specjalistami pracującymi z uczniem. 4. Porady dotyczące sposobu pracy z dzieckiem, udzielanie informacji na temat postępów dziecka – udzielają wszyscy członkowie zespołu. 5. Działania dopasowane do potrzeb rodziców – np. organizowanie szkoleń tematycznych. 6. Utrzymywanie stałego kontaktu ze środowiskiem rodzinnym w celu zapewnienia dziecku poczucia bezpieczeństwa i zapewnienia prawidłowej opieki podczas pobytu w szkole. |
| Zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami dziecka: – podejmowane działania konsultowane będą na bieżąco z rodzicami ucznia; – metody i zasady codziennej pracy dostosowane zostaną do kondycji psychofizycznej dziecka; – rodzice ucznia mają prawo uczestniczyć w spotkaniach zespołu, a także opracowaniu i modyfikacji programu oraz dokonywaniu oceny; – rodzice ucznia otrzymują (na ich wniosek) kopię programu; – wychowawca klasy udzielać będzie rodzicom na bieżąco informacji na temat realizowanych treści programowych, na temat funkcjonowania ucznia wśród rówieśników, postępów oraz trudności chłopca; – specjaliści pracujący z uczniem udzielać będą rodzicom informacji na temat przebiegu zajęć, wskazywać będą trudności i postępy ucznia. |
| Ewaluacja: Zespół, co najmniej dwa razy w roku szkolnym, dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając efektywność pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi oraz dokonuje modyfikacji programu – w miarę potrzeb. |
| Osoby uczestniczące w Zespole (funkcja, podpis): Przewodnicząca (wychowawca): Nauczyciel języka angielskiego: Nauczyciel religii: Nauczyciel prowadzący rewalidację, zajęcia logopedyczne oraz korekcyjno-kompensacyjne i nauczyciel wspomagający kształcenie: |
| Zatwierdzenie Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego przez Dyrektora szkoły (data, podpis) |
| Zapoznałam/łem się i odebrałam/łem Indywidualny Program Edukacyjno–Terapeutyczny dla mojego dziecka |
Autor: Magdalena Mielcarek-Olejnik – Czytelniczka Portalu
