• Rozmowa na temat Wielkanocy

Osoba prowadząca wita dzieci i prosi, by opowiedziały o zbliżających się świętach.

• Bajeczka logopedyczna WIELKANOC

W czasie gdy prowadzący czyta bajeczkę, dzieci wykonują ćwiczenia usprawniające artykulatory.

Zbliża się Wielkanoc. Trwają przygotowania do świąt. Pan Języczek postanawia upiec ciasto. Najpierw do miski (robimy z języka „miskę” – przód i boki języka unosimy ku górze, tak by na środku powstało wgłębienie) wsypuje mąkę i cukier, dodaje masło (wysuwamy język z buzi, a potem go chowamy, przesuwając nim po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Następnie rozbija jaja (otwierając szeroko buzię, kilkakrotnie uderzamy czubkiem języka w jedno miejsce na podniebieniu). Wszystkie składniki miesza („mieszamy składniki” – obracamy językiem w buzi w prawo i w lewo) i mocno uciera. Ciasto już się upiekło. Pan Języczek właśnie je ozdabia- polewa czekoladą (przesuwamy czubkiem języka po podniebieniu w przód, w tył i w bok), obsypuje rodzynkami i orzechami (dotykamy językiem każdego zęba najpierw na górze, a potem na dole).

Pan Języczek robi sałatkę warzywną. Kroi warzywa („kroimy” – wysuwamy język z buzi i wykonujemy nim szybkie ruchy w kierunku nosa i brody), dodaje majonezu, miesza, a potem próbuje. Sałatka jest pyszna (oblizujemy wargi ruchem okrężnym).

Następnie pan Języczek maluje jaja – powoli wkłada je do kubeczków z barwnikami (przesuwamy język po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Wyciąga pomalowane i dmucha, żeby szybciej wyschły (wdychamy powietrze nosem, wydychamy buzią). Potem rysuje na jajach wzorki – kropki (dotykamy językiem różnych miejsc na podniebieniu) i kółka (oblizujemy wargi ruchem okrężnym).

Zaplata jeszcze koszyczek wielkanocny (kilkakrotnie dotykamy językiem górnej wargi, prawego kącika ust, dolnej wargi i lewego kącika ust) i już wszystko do świąt przygotowane. Cieszy się pan Języczek (uśmiechamy się szeroko, nie pokazując zębów), bo może już świętować.

• Ćwiczenia słownikowe

  Dzieci nazywają rzeczy przedstawione na obrazkach (ew. łączą strzałką podpisy z odpowiednimi obrazkami).

• Zabawa oddechowa – Kolorowe piórka

Dzieci ustawiają się w kręgu. Prowadzący rozdaje im kolorowe piórka. Poleca ułożenie ich na otwartej dłoni przysuniętej do ust. Przypomina o prawidłowym torze oddechowym (wdech nosem, wydech ustami) i prosi o zdmuchnięcie piórek.

• Ćwiczenia w mówieniu

  Dzieci odpowiadają na pytania na podstawie obrazka.

Co jest w koszyku? Co trzyma Tomek? Co trzyma Ala? Co trzyma Ola? Co trzyma Adam?

• Zabawa słuchowo – ruchowa „Baranki”

Prowadzący umawia się z dziećmi, że będą naśladować małe baranki spacerujące po łące. Na dźwięk dzwonka „baranki” zatrzymują się i naśladują żucie trawy oraz wykonują ćwiczenie połykania śliny z językiem uniesionym do podniebienia i lekko uchylonymi ustami. Zabawę należy powtórzyć kilka razy. W ostatniej rundzie zmęczone „baranki” kładą się na podłodze i spokojnie oddychają, pamiętając o prawidłowym torze oddechowym i oddechu brzuszno-przeponowym.

• Rysowany wierszyk „Kurczątko”

Zabawa polega na ilustrowaniu podczas mówienia tekstu wierszyka odpowiednimi elementami rysunku. Kolejność rysowanych elementów powinna być zgodna z wypowiadanym tekstem.

Kurczątko

Kurczątko z jajeczka się urodziło…

Główkę, brzuszek wychyliło.

Na dwie nóżki wyskoczyło.

Czarne oczka otworzyło,

Dziobek mały rozchyliło,

że jest głodne zakwiliło…

Scenariusz zajęć logopedycznych opracowano na podstawie następujących źródeł:

• Buława A., Prożych A. 1998, Kolorowy świat liter zeszyt 4, WSiP, Warszawa.
• Skorek E. M. wybór i oprac. 2006, Rysowane wierszyki, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
• Sprawka R., Graban J. 2006, Logopedyczne zabawy grupowe dla dzieci od 4 do 7 lat, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk.
• Tońska-Mrowiec 2005, Języczkowe przygody i inne bajeczki logopedyczne, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk.

Autor: mgr Jadwiga Cholewa