Konspekt zajęć dla dzieci głęboko niepełnosprawnych intelektualnie -„Czuję moje ciało”

Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 2 maja 2017 roku.

Tytuł: „Czuję moje ciało” – stymulacja polisensoryczna poprzez dotyk, smak, wzrok, zapach i ruch bierny

 

Cele główne:

  • Rozwijanie komunikacji pozawerbalnej (za pomocą mowy ciała, języka emocji i różnego rodzaju bodźców)
  • Rozwijanie aktywności własnej uczniów
  • Rozwijanie wrażliwości na dotyk głowy i części twarzy
  • Rozwijanie świadomości własnego ciała
  • Rozbudzanie możliwości percepcyjnych ucznia
  • Wzmacnianie poczucie bezpieczeństwa i akceptacji
  • Stymulacja polisensoryczna (wzrokowa, słuchowa, dotykowa
    i smakowa)

Organizacja zajęć

1. Zajęcia wstępne (przywitanie)

Nauczyciel podchodzi do ucznia i wita się z nim poprzez głośne i wyraźne wymówienie imienia dziecka oraz delikatne pogłaskanie go po twarzy w sposób akceptowany przez dziecko.

2. Przebieg zajęć

A. Nauczyciel zapoznaje (oswaja) ucznia z dotykiem twarzy z jednoczesnym wymawianiem nazwy poszczególnych części ciała oraz funkcji jaka one pełnią:

  • To jest OKO – oko służy do patrzenia – następuje prezentacja wyrazistego bodźca wzrokowego (małej lampki świecącej na różne kolory)
  • To jest UCHO – ucho służy do słuchania – prezentacja bodźca słuchowego (instrument muzyczny trójkąt lub drewniana puszka wypełniona ziarnami grochu)
  • To jest NOS – nos służy do wąchania – następuje prezentacja bodźca zapachowego (gałązki nasączonej olejkiem lawendowym)
  • To są USTA – usta służą do jedzenia – następuje prezentacja bodźca smakowego (pokrojone kawałki owoców/serek/miód)
  • To jest CZOŁO – czoło można pogłaskać, zmarszczyć – nauczyciel delikatnie ugniata punktowo czoło dziecka
  • To jest POLICZEK – policzek można pogłaskać – nauczyciel głaszcze policzek ucznia
  • To jest SZYJA – szyją można obracać – nauczyciel obraca delikatnie w jedną i drugą stronę szyje dziecka.

B. Nauczyciel dotyka poszczególnych części twarzy ucznia (niektóre z nich smaruje delikatnie olejkiem) i głośno mówi:

  • Oto moja twarz – głaskanie kilkukrotne całej twarzy od brody do skroni
  • Moje czoło do głaskania – głaskanie kilkukrotne czoła od środka po brzegi
  • Oczy do patrzenia – głaskanie kilkukrotne okolic oczu
  • Nos do wąchania – głaskanie kilkukrotne brzegu noska
  • Usta do jedzenia – głaskanie kilkukrotne opuszkami palców okolic ust
  • Usta do mówienia – delikatne głaskanie kilkukrotne warg
  • Uszy do słuchania – głaskanie kilkukrotne małżowin usznych
  • Policzki lubią być głaskane – głaskanie kilkukrotne policzków
  • Włosy lubią być czesane – przeczesywanie palcami włosów ucznia
  • To jest moja szyja – delikatne ułożenie szyi na powierzchni dłoni
  • Dobrze się spisuje – kołysanie szyja w lewo i prawo
  • To są moje ręce – delikatne dotknięcie rąk
  • Ręce dużo ćwiczą – nauczyciel kołysze rękoma ucznia w różne strony
  • To są moje dłonie – masaż dłoni
  • Dłonie dużo trzymają – nauczyciel daje uczniowi do potrzymania określony przedmiot/zachęca do zapoznania się z przedmiotami znajdującymi się w misce
  • To są moje nogi – dotykanie nóg
  • Nogi dużo pracują – poruszanie nogami w różne strony
  • To są moje stopy – dotkniecie stóp
  • Stopy dobrze się spisują i ciężko pracują – masaż stóp.

C. Nauczyciel przygotowuje odpowiednio ucznia i wykonuje mu masaż pleców do słów wiersza :

  • Drzewom we włosy dmucha wiatr – nauczyciel dmucha we włosy
  • A deszczyk kropi: kap, kap, kap – nauczyciela delikatnie opukuje plecy
  • Krople kapią równiuteńko,
  • Szepczą cicho: „mój maleńki, spij już spij”… – nauczyciel głaszcze ucznia po włosach i całym ciele
  • Lecie listek, leci przez świat, – nauczyciel przesuwa opuszki palców po plecach
  • Gdzieś tam na ziemię cicho spadł. – lekko naciska w jednym miejscu na plecach
  • Leci drugi, leci trzeci, – nauczyciel przesuwa dwa razy opuszki palców po plecach ucznia
  • Biegną zbierać listki dzieci. – stuka wszystkimi palcami w plecy
  • I z uśmiechem wszystkie liście – nauczyciel głaszcze wszystkimi placami plecy ucznia
  • Układają piękne kiście.
3. Zakończenie
  • Nauczyciel żegna się z dzieckiem poprzez delikatne wytarcie jego dłoni chusteczką.

 

Materiały dydaktyczne:

pokrojone owoce (banan), serek homogenizowany, miód, tacki, serwetki, instrument muzyczny, puszka z ziarnami grochu, lampka świecąca, olejek zapachowy (lawenda), gałązka, szyszki, żołędzie, orzechy, chusteczka higieniczna, olejek do masażu, materac/koc

Metody:

  • Metoda dwuczłowieka wg S. Kowalika
  • Stymulacja polisensoryczna
  • Elementy masażu wg L. Magiery
  • Elementy masażu wg M. Bogdanowicz „Rymowanki-Przytulanki”
  • Metoda Pomocnych Dłoni wg F. Affolter

Literatura:

  • Bogdanowicz, Rymowanki-Przytulanki, Gdańsk 2002.
  • Kielin (red.), Rozwój daje radość, Gdańsk 1999.
  • Miosga, Pomóż mi być – komunikacja i stymulacja zmysłowa osób ze znaczną i głęboką niepełnosprawnością intelektualną, Kraków 2005.
  • Piszczek, Terapia zabawą – Terapia przez sztukę, Warszawa 1997.
  • Wojtyczka R., Pozwól mi poznać siebie, żebym mógł lepiej poznać świat, czyli o poznawaniu własnego ciała [w:] Rewalidacja, 1(5) 1999.

Autor: Joanna Jankowska             

Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli

Bookmark the permalink.

Zbliżające się szkolenia online w naszej akredytowanej placówce doskonalenia nauczycieli:

Dodaj komentarz