Scenariusz zajęć dla wychowanków SOSW dotyczący miesięcznych kosztów utrzymania

Ciężko jest rozmawiać z dzieckiem o obowiązkach dorosłości, a cóż dopiero z dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie. Trudno uchwycić delikatną granicę zrozumienia i przekazać zamierzoną wiedzę w sposób przystępny, interesujący a zarazem dogodny.

Jestem wychowawcą w grupach wychowawczych Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego. Od dwóch lat prowadzę grupę najstarszych wychowanków. Moi podopieczni to chłopcy w wieku od 20 do 24 lat z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym. Moi wychowankowie są dość zaradni społecznie, ale jednocześnie bardzo wymagający w swoich potrzebach, także finansowych. Stąd pomysł na program wychowawczy poruszający aspekty „Dorosłej rzeczywistości”. W trakcie zajęć poruszam tematykę podstaw życiowej ekonomii: co to jest bank i konto bankowe, jak ważny jest osobisty podpis, co to jest kredyt i pożyczka, za co trzeba płacić co miesiąc? Poniżej przedstawiam scenariusz spotkania dotyczący właśnie miesięcznych kosztów utrzymania.

CELE GŁÓWNE
– Poznanie pojęć: gaz, energia, czynsz, woda, odzież, chemia, jedzenie, rozrywki – w kontekście opłat miesięcznych
– Uczenie uważnego słuchania poleceń
– Nauka świadomego myślenia względem pieniędzy

CELE OPERACYJNE
Wychowanek:
– pokazuje na schemacie, które obrazki dotyczą opłat comiesięcznego utrzymania
– za pomocą żetonów rozdziela finanse na poszczególne grupy
– potrafi zdecydować. które zobowiązania są najważniejsze
– rozwija umiejętność planowania wydatków

FORMY PRACY:
– praca w grupie

METODY PRACY:
– słowna
– ćwiczenia praktyczne

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
– schemat ze zdjęciami, żetony, prezentacja multimedialna, projektor, kalendarz

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Powitanie wychowanków.
2. Zapoznanie z tematem zajęć.
3. Wychowawca wyświetla na projektorze prezentację ukazującą omawiane pojęcia.
4. Rozmowa dotycząca przedstawionych treści.
5. Wychowankowie dostają dużą planszę i woreczek żetonów, który imituje wypłatę. Wychowawca zabiera z woreczka część żetonów informując, że są to podatki za które państwo buduje drogi, utrzymuje szpitale i lekarzy, itp. Resztę żetonów wychowankowie mają rozłożyć przy poszczególnych obrazkach przedstawiających koszty życiowe.
6. Po rozłożeniu, w woreczku pozostaje niewielka ilość żetonów – wychowawca informuje, że pozostałe pieniądze muszą wystarczyć na żywienie przez cały miesiąc.
7. Wychowankowie dostają kalendarz, na którym mają porozkładać pozostałe żetony po 2 na każdy dzień – w woreczku pozostaje kilkanaście żetonów.
8. Po wykonanym zadaniu wychowawca poprzez pytania próbuje uświadomić jak dużo żetonów było w woreczku na początku, a ile zostało na końcu na rozrywki.
9. Nagle wychowawca zadaje pytanie”Zobaczcie, macie podzielone pieniążki, na cały miesiąc, zapłacone rachunki, ale zaczyna was boleć ząb i trzeba iść do dentysty, którego wizyta kosztuje tyle (wyciąga kartonik z rozrysowaną siatką na 5 żetonów), skąd weźmiecie pieniądze?”
10. Wychowankowie muszą samodzielnie dokonać wyboru – skąd zabiorą środki, przeznaczając je na leczenie bolącego zęba. Wychowawca próbuje pomóc w przewartościowaniu, które opłaty i koszty są ważniejsze a które mniej ważne.
11. Omówienie zajęć, ocena aktywności.
12. Pożegnanie.

Autor: Anna Strukiel 

Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli