Rodzaj terapii: terapia pedagogiczna z elementami logopedii

Czas trwania zajęć: 2 x po 60 minut

Cele ogólne:

• wprowadzenie podstawowych symboli, charakterystycznych dla lata żywiołów, barw, zapachów, smaków, wrażeń dotykowych i termicznych
• budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa
• stwarzanie ciepłego i pogodnego nastroju

Cele operacyjne – dziecko:

• kojarzy lato z konkretnymi symbolami: kamyki, muszelki, piasek, ciepła woda
• poznaje lub utrwala kolor czerwony
• rozpoznaje szum morza
• manipuluje grzechotką
• poznaje smak słodki
• próbuje zgasić płomień świecy

Metody:

• czynne – stawianie zadań do wykonania
• słowne – rozmowa, sposoby społecznego komunikowania się
• percepcyjne – pokaz, samodzielne doświadczenia, obserwacja

Środki dydaktyczne:

wiersze i opowiadania o lecie, lampka, olejek i świeca o zapachu różanym, piosenka „Morze”, muzyka relaksacyjna z odgłosami lata, piasek, muszelki, kamyki, stolik do zabawy z żywiołami, plastikowe butelki napełnione wodą, kilka świeczek złączonych ze sobą, sztuczne ognie, grzechotka, czerwona chusta, konfitury z wiśni, czerwone tkaniny, kwiaty i inne motywy zdobiące sale, urządzenia wibracyjno-wodne do stóp

Przebieg

1. Zapalenie lampki zapachowej (zapach różany). Podchodzimy do każdego dziecka eksponując palącą się świeczkę. Zwracamy uwagę na zapach i cechy ognia: ciepły, jasny.

2. Powitanie piosenką, w której wymienia się imię każdego dziecka. Podczas piosenki masujemy dłonie dzieci oliwką o zapachu róży. Zbliżamy dłoń dziecka do nosa, by wyraźnie poczuło prezentowany zapach.

3. Opowiadania o porze roku połączone z prezentowaniem materiału przyrodniczego: czytanie wiersza barwnie opisującego tę porę roku, słuchanie piosenki „Morze” mówiącej o znakach lata: (piasku, muszelkach, wodzie itp.), w trakcie piosenki eksponujemy wymienione w piosence „dary lata”.

4. Słuchanie szumu morza i rzeki – dźwięki odtwarzamy każdemu dziecku siedzącemu w kręgu i jednocześnie stymulujemy stopy dziecka za pomocą urządzenia wibracyjno-wodnego, by przybliżyć dziecku odczucia jakich dostarcza kontakt z wodą w morzu.

5. Wyszukiwanie kamyków i muszelek w piasku przez każde dziecko. Wrzucanie ich do wypełnionej wodą butelki, a następnie potrząsanie butelką i kojarzenie tego odgłosu z szumem morza.

6. Spotkanie z żywiołem – ogniem: prezentacja palących się jednocześnie kilka świeczek, by wzmocnić efekt wielkości płomienia, eksponowanie sztucznych ogni.

7. Muzykowanie na instrumencie – zabawy grzechotką i próba samodzielnego zagrania przez każde z dzieci.

8. Zakładanie czerwonej chusty każdemu dziecku na głowę przy muzyce relaksacyjnej z odgłosami lata.

9. Zastosowanie bodźców smakowych – każde dziecko próbuje konfitur z wiśni. Poznajemy smak słodki.

10. Gaszenie lampki zapachowej – każde dziecko zdmuchuje płomień świecy i jednocześnie śpiewamy piosenkę pożegnalną z wymienianiem imion każdego dziecka.

Wszystkie czynności wykonujemy kolejno z każdym dzieckiem siedzącym w kręgu.

11. Ćwiczenia oddechowe

Opis ćwiczenia: naprzemienne dmuchanie (raz mocno, raz lekko) na piórka zawieszone na patyczku – zadaniem dziecka jest wprawienie w ruch piórka określonego koloru.

Cel: wykształcenie nawykowego oddychania odpowiednim torem (wdech nosem, wydech przez usta), wydłużenie fazy wydechowej.

12. Wykorzystania bajki do ćwiczeń logopedycznych.

Tekst bajki logopedycznej: dziecko naśladuje dźwięki i ruchy naszego aparatu artykulacyjnego.

„Królewna wędrowała przez las. Było coraz ciemniej. Z każdej strony dobiegały ją dziwne dźwięki. Ukryta w dziupli sowa robiła „hu-hu, hu-hu”. Wiatr poruszał gałęziami drzew, najpierw głośno „szszsz”, potem cichutko „ssssss”. Królewna była przerażona, żeby się uspokoić nabierała powietrze noskiem, potem je powoli wypuszczała ustami. Kiedy dotarła do małej polanki, położyła się pod drzewem i zasnęła. Rankiem obudziło ją słoneczko. Królewna rozejrzała się i zobaczyła mnóstwo krzewów ze słodkimi jagodami. Zaczęła je zrywać i zajadać ze smakiem (naśladujemy mlaskanie, gryzienie i połykanie). Kiedy zaspokoiła pierwszy głód, jej uwagę przyciągnęły różnokolorowe kwiaty. Postanowiła zerwać te, które pachniały najpiękniej. Pochylała się nad nimi  i wąchała je, wciągając ich zapach nosem (robimy głębokie wdechy nosem  i wydechy ustami). Następnie postanowiła ruszyć w dalszą drogę. Szła prosto przed siebie. Bała się, że zabłądzi, więc od czasu do czasu sprawdzała kierunek wiatru (wysuwamy i chowamy wąski język). Nagle ujrzała mały domek. Zapukała do drzwi (wypychamy językiem policzki, raz po lewej, raz po prawej stronie). Nikt nie odpowiadał. Nacisnęła klamkę i weszła do środka. To co zobaczyła, tak ją zadziwiło, że aż ściągnęła 5 razy usta w „dzióbek”. W domu panował trudny do opisania bałagan. Królewna postanowiła zabrać się do pracy. Zwinęła chodniczki i wyszła na dwór, żeby je wytrzepać (wykonujemy ruchy poziome  i pionowe językiem).  Potem umyła okna, pozmywała talerze (wykonujemy ruchy okrężne języka przy otwartej, potem przy zamkniętej buzi). Te wszystkie prace bardzo zmęczyły królewnę. Położyła się na małych łóżeczkach i zasnęła”.

13. Zakończenie zajęć piosenką relaksacyjną – pożegnanie ucznia – wypowiadanie imienia dziecka – gest „pa pa”.

W scenariuszu wykorzystano materiały otrzymane podczas szkoleń.

Autor: Małgorzata Tafelska – Czytelniczka Portalu