Scenariusz zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci z głębokim upośledzeniem intelektualnym

Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 10 kwietnia 2016 roku.

TEMAT: Kształtowanie świadomości i schematu ciała, rozwijanie poczucia tożsamości – program SPH – Ch. Knilla oraz doskonalenie umiejętności wyróżniania siebie z grupy

dzieci-ruchFORMA ZAJĘĆ: zajęcia grupowe, indywidualne

METODY: wspomaganie ruchów rąk metoda M. Frostig, elementy ruchu według W. Sherborne, naśladownictwo

CELE:
* rozwijanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania do opiekunów, kolegów z grupy,
* kształtowanie orientacji w czasie oraz przewidywania kolejnych
czynności,
* rozwijanie koordynacji słuchowo ruchowej (rytmizowanie ruchów w
zależności od muzyki),
* kształtowanie pojęcia dłoń, ręka, noga, stopa, brzuch
* próby wykorzystania każdego przejawu aktywności dziecka,
* rozwijanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania do opiekuna,
* kształtowanie umiejętności współdziałania podczas aktywności,

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: magnetofon, kaseta z nagranym programem Ch. Knilla

CZAS TRWANIA: – ok. 25 min, 8 kwietnia 2016

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Muzyka wprowadzająca – zachęcamy dziecko do uczestnictwa w programie mówiąc „będziemy się bawić”, siadamy za nim i czekamy na muzykę rozpoczynającą aktywności, zwracamy uwagę wychowanka na kolegów z grupy.

2. Kołysanie – budowanie zaufania dziecka do opiekunów, pomoc dziecku w doświadczeniu istnienia swojego ciała. Dziecko oparte i razem wykonuje ruch kołysania w prawo, lewo, do przodu, do tyłu.

3. Wymachiwanie rękoma – wyrabianie aktywnej świadomości rąk i ramion, rozwój świadomości . Pokazuję aktywność na sobie podtrzymuję rękę dziecka wymachujemy obiema rękami. Cały czas mówię do dziecka co robimy. Robię przerwę i czekam czy dziecko podejmie inicjatywę.

4. Pocieranie dłoni – pokazuję dziecku dłonie jednocześnie demonstrując aktywność pocierania dłoni.

5. Zaciskanie i otwieranie dłoni – podczas tej aktywności używamy najpierw jednej ręki potem drugiej i na koniec obu razem.

6. Klaskanie – doskonalenie koordynacji ruchu, klaskanie do rytmu nagranego na kasecie.

7. Głaskanie policzków – poznawanie dłońmi różnych części ciała doskonalenie koordynacji ruchu.

8. Głaskanie brzucha – pomaga to stać się świadomym wyobrażenia własnego ciała. Ponieważ dziecko jest biernie nastawiony do wykonywania aktywności ja wykonuję aktywności jego rękoma, jednocześnie zwracając mu uwagę na to co robię. Staram się świadomie używać swojego głosu do zidentyfikowania pojęć.

9. Głaskanie ud – rozwój świadomości ciała i zdolności do koordynacji ruchu. Biorę ręce dziecka i głaszczę jego uda, wzmacnia to generalizację pojęcia ciała.

10. Ruchy stóp – palców. Uczenie świadomości palców, dotykanie palców dziecka – zginam i prostuję jego palce.

11. Ruchy nóg – rozwój celowego niezależnego używania nóg. Dziecko leży na plecach, podnoszę jego nogi i macham nimi robiąc rowerek. Czekam aż dziecko samo podejmie inicjatywę poruszania nogami.

12. Przewracanie się – Pokazując dziecku aktywność, którą będzie wykonywał, pomagam mu przewracać się z boku na bok.

13. Relaksacja – wyciszenie po aktywności, uspokojenie, odpoczynek. Dziecko zna program i rozpoznaje relaksację, kładzie się na plecach, wykonujemy masaż.

Zakończenie programu – Na sygnaturkę zakończenia mówię dziecku „koniec” w celu uświadomienia, że muzyka ta kończy program.

Autor: Irmina Buczek

Bookmark the permalink.

Zbliżające się szkolenia online w naszej akredytowanej placówce doskonalenia nauczycieli:

Dodaj komentarz