Śródroczna ocena opisowa

Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 19 stycznia 2015 roku.

Śródroczna ocena opisowa uczennicy klasy pierwszej SP z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym

 

OBSŁUGIWANIE SAMEGO SIEBIE
Ewa potrafi sama zdjąć i nałożyć odzież oraz buty, ale potrzebuje przy tym słownej zachęty i ukierunkowania przez nauczyciela. Potrzebuje pomocy przy odpinaniu i zapinaniu zamka w kurtce. Samodzielnie wyjmuje i spożywa w sposób estetyczny śniadanie. Sama korzysta z toalety oraz myje ręce (czasem z przesadną dokładnością). Nie zawsze przyjmuje prawidłową postawę siedzącą podczas pracy, ale poproszona przez nauczyciela, stara się poprawić. Uczennica potrzebuje wsparcia w organizacji stanowiska pracy, tj. w przygotowaniu odpowiednich książek i pomocy. Czasem potrzebuje niewielkiej pomocy w pakowaniu plecaka po zajęciach.

USPOŁECZNIENIE
Ewa dobrze orientuje się w pomieszczeniach budynku szkolnego. Podczas przerw sama porusza się po korytarzu. Dziewczynka stara się przestrzegać regulamin klasowy i zasady panujące w grupie rówieśniczej. Stara się także wykonywać polecenia nauczyciela, chociaż czasem odmawia albo wykonuje je „po swojemu”. Odczuwa lęk przez nowymi sytuacjami społecznymi, nowymi miejscami i ludźmi. Ewa stosuje formy grzecznościowe, wita się po przyjściu do szkoły, a napomniana przez nauczyciela, potrafi przeprosić za swoje nieodpowiednie zachowanie. Dziewczynka jest otwarta na kontakty z rówieśnikami, jest lubiana przez szkolne otoczenie. Zdarza się, że wchodzi z nimi w konflikty. Ewa stara się uczestniczyć na miarę swoich możliwości w zajęciach edukacyjnych. Czasem odmawia wykonania zadania zajmując się wtedy wybraną przez siebie aktywnością. Nie bierze udziału w zabawach muzyczno-ruchowych z klasą. Dziewczynka bierze udział w akcjach charytatywnych organizowanych na terenie szkoły, a także z pomocą nauczyciela w szkolnych konkursach.

ROZWIANIE SPRAWNOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI
Ewa rozumie proste polecenia wydawane przez nauczycieli. Wypowiada się głównie w formie wyrazu wspomaganego gestem. Przekaz nie zawsze jest zrozumiały dla odbiorcy. Słownictwo, którym posługuje się Ewa jest ubogie, choć obserwuje się stopniowe powiększanie jego zakresu. Uczennica pisze po śladzie litery w większym formacie z różną starannością. Nie nazywa liter. Podejmuje próby czytania samogłosek wg serii logopedycznej „Kocham czytać” J. Cieszyńskiej. Wykonuje ćwiczenia grafomotoryczne, poprawia po śladzie szlaczki i rysunki. Ewa wykazuje ogólną orientację w schemacie własnego ciała, z niewielką pomocą potrafi wymienić niektóre części ciała: oko, ucho, nos, ręka, noga. Rozumie podstawowe pojęcia orientacji przestrzennej „nad, pod, na itd.” Potrafi grupować przedmioty wg określonego kryterium, np. według koloru lub kształtu. Umie odszukać i zaznaczyć takie same litery spośród wielu liter. Rozpoznaje i nazywa – choć nie zawsze poprawnie – cyfry 1, 2, 3. Pisze po śladzie cyfry w dużym formacie. Stosuje i rozumie określenia duży – mały. Wie, która to ręka prawa i lewa. Dziewczynka koloruje obrazki, ale nie zawsze utrzymuje kredkę w wyznaczonym konturze. Nie zna nazw kolorów. Nie zawsze używa barw adekwatnie do rzeczywistości, przy doborze koloru często oczekuje podpowiedzi nauczyciela. Z pomocą nauczyciela wykonuje poste prace techniczne. Dosyć sprawnie posługuje się nożyczkami. Wycina papier po linii prostej i po łuku.

Jacek Grzegorczyk

Sciągnij

Bookmark the permalink.

Zbliżające się szkolenia online w naszej akredytowanej placówce doskonalenia nauczycieli:

Dodaj komentarz