Temat zajęć: Wiosenna pogoda

Grupa:

rewalidacyjno-wychowawcza

Cele ogólne:

• utrwalenie znajomości pojęć: zimny, ciepły, mokry, suchy
• uwrażliwienie na bodźce termiczne
• rozwijanie motoryki dużej
• rozwijanie percepcji słuchowej
• kształtowanie autoorientacji

Cele szczegółowe – wychowanek:

• rozróżnia pojęcia: zimny, ciepły, mokry, suchy
• słucha piosenek
• wykonuje samodzielnie lub z pomocą nauczyciela czynności wynikające z piosenki
• rozróżnia/rozpoznaje części ciała
• reaguje na bodźce termiczne

Metody:

• słowne
• oglądowe
• praktycznego działania
• elementy metody Affolter

Środki dydaktyczne:

chusta Klanza, woda zimna i ciepła, wentylator, suszarka, płyta z odgłosami wiatru, deszczu, płyta z piosenkami, świeczka

Przebieg zajęć:

1. Powitanie wychowanków na zajęciach

Nauczyciel sprawdza, kto jest na zajęciach, podchodzi do każdego z wychowanków i głośno wypowiada imiona.

2. Piosenka

Nauczyciel piosenką (słowa śpiewane pod dowolną melodię) przypomina porę roku, miesiąc, dzień celem wprowadzenia w zajęcia:

Jaka pora roku jest, teraz jest wiosna

Jaki teraz mamy miesiąc, teraz mamy kwiecień

Jaki dzisiaj mamy dzień, dzisiaj jest środa

3. Wiosenna pogoda

Nauczyciel wykorzystując słowa wiersza Świeci słoneczko, śpiewa pod dowolną melodię i pokazuje z wychowankami:

Świeci słoneczko złote (masowanie pleców dziecka)

Wieje wiosenny wiatr (kołysanie na boki)

I każdy ma ochotę wędrować sobie w świat (ruszanie nogami)

Grzeje słoneczko jasne (masowanie pleców)

Pada wiosenny deszcz (stukanie palcami o plecy dziecka)

Urosną śliczne kwiaty (podnoszenie rąk dziecka do góry)

My urośniemy też (wskazywanie ręką na siebie)

4. Wiosenne słońce

Nauczyciel podchodzi do każdego dziecka i przybliża jego rękę ku świeczce, opowiadając, że wiosną słońce nas ogrzewa.

5. Wiosenny deszcz

Nauczyciel kropi dzieci zimną wodą, a następnie ciepłą, zwracając uwagę, że wiosną czasem pada deszcz i może być ciepły lub zimny. Wychowankowie samodzielnie lub z pomocą nauczyciela dotykają włosów, które są wilgotne. Nauczyciel zwraca uwagę, że włosy są mokre i trzeba je wysuszyć.

6. Wiosenny wiatr

Nauczyciel podchodzi do każdego z wychowanków z suszarką, osusza im włosy ciepłym i zimnym strumieniem – jako oznaką ciepłego i zimnego wiatru występującego na wiosnę.

7. Co słyszę za oknem?

Nauczyciel stuka w okno, a następnie włącza płytę z odgłosami i  zachęca dzieci do wysłuchania odgłosów wiatru, deszczu.

8. Zabawa z chustą Klanzy – mały i duży wiatr

Falowanie dzieci chustą i śpiewanie piosenki „Figlarny wiatr”.

9. Podziękowanie za udział w zajęciach

Bibliografia:

• Wiersz Heleny Kruk Świeci słoneczko
• Śpiewanki Misia i Margolci, piosenka Figlarny wiatr

Autor: Anna Jaksa – Czytelniczka Portalu