OPOWIADANIE PRZYGOTOWANIA DO ZIMY

W niewielkiej dziupli na rozłożystym dębie mieszkała wiewiórka Wiola. Miała ona mięciutkie rude futerko, puszysty ogon i szpiczaste uszy. Kiedy nadeszła jesień, a słonko świeciło coraz słabiej, był to znak, że trzeba zrobić zapasy pożywienia na zimę.

Wiola udała się więc do lasu w poszukiwaniu orzechów, żołędzi i szyszek. Kiedy biegała pośród kolorowych i szeleszczących liści, zobaczyła swojego sąsiada jeża Darka. Darek bardzo ucieszył się na widok Wioli i zaprosił ją na uroczystą kolację, którą urządzał wieczorem dla swoich leśnych przyjaciół. Była to kolacja pożegnalna, ponieważ Darek – podobnie jak inne jeże – planował niebawem zapaść w zimowy sen. Wiola nie przepadała za towarzystwem innych zwierząt, była raczej samotnikiem, jednak podziękowała za zaproszenie i obiecała przyjść. Ponieważ robiło się późno, zabrała ze sobą dorodną szyszkę sosny i wróciła do dziupli.

Po krótkiej drzemce, wygładziła łapkami swoje futerko i pobiegła na spotkanie do jeża. Darek z radością powitał sąsiadkę i przedstawił gościom, a byli wśród nich zając Franek i dzięcioł Stukotek. Zwierzęta spędziły razem miły wieczór, śmiały się i wspominały swoje letnie przygody. Na koniec umówiły się, że wraz z nadejściem wiosny, spotkają się znowu pod starym konarem drzewa, by tym razem przywitać budzącego się ze snu Darka.

Pobierz opowiadanie i karty pracy

Autorka opowiadania i kart pracy: Edyta Maroszek

Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli