Informacje podstawowe:

Klasa: I A Gimnazjum

Termin:  18.06.2015 rok

Prowadzący:  Anna Wojda – psycholog szkolny

Czas trwania: 45 min.

 Temat: Działamy w zespole.

Celem główny:

• rozwój umiejętność społecznych uczniów

Cele szczegółowe w zakresie:

• wiedzy:

–  uczniowie posiadają informację na temat odbioru ich osoby przez innych,

– wiedzą, że są ważni dla innych;

– mają świadomość znaczenia współpracy grupowej,

• umiejętności:

– współpracy w grupie

– opanowania zawstydzenia i onieśmielenia

– wyszczególnienia pozytywnych cech swojej osobowości;

– pozytywnej oceny siebie na tle pozostałych członków grupy

• postawy:

– akceptowanie siebie

-dostrzeganie w innych pozytywnych cech

– pomoc innym.

Metody pracy:

Burza mózgów, dyskusja, mini wykład, pogadanka, gra strategiczna

Formy pracy:

– zespołowa

– indywidualna

Środki dydaktyczne:

kartki A4, drewniane patyczki do szaszłyków , plastikowe/papierowe kubeczki , taśma klejąca, sznurek, plastelina , spinacze, kartki z bloku technicznego/tekturki, papierowe talerze

 PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Część wstępna.
   1. Przywitanie się z uczestnikami, przedstawienie tematu i przebiegu zajęć.

(3 minuty)

1. Część właściwa
   1. Gra strategiczna „Wieża obserwacyjna”.

Prowadzący krótko wprowadza uczestników w to, czego dotyczy przetarg i rozdaje zespołom informacje pomocnicze do budowy makiety.

Zadaniem zespołów jest dokładne przeczytanie instrukcji i wymyślenie oraz zaplanowanie – jak będzie wyglądała makieta ich budowli.

Aby zrealizować swój pomysł, mogą wybrać 4 z 10 dostępnych materiałów, z których będą robić makietę budowli. Należy podkreślić, że materiałów wystarczy dla wszystkich, nawet jeśli każdy zespół wybierze takie same materiały.

Uwaga! Podczas wyboru materiałów należy powiedzieć uczestnikom, że nie mogą korzystać z niczego poza wybranymi zasobami (np. ławka do ustawienia makiety, nożyczki do przecięcia sznurka). Dysponują tylko wybranymi przez siebie materiałami.

Kiedy wszystkie zespoły otrzymają wybrane przez siebie materiały, osoba prowadząca daje hasło do rozpoczęcia budowy. Czas tej części gry jest ściśle ograniczony i wynosi 15 min. Po upływie tego czasu i wyraźnym haśle „STOP”, zespoły kończą pracę.

Po haśle „STOP” należy zadbać o to, aby żaden z zespołów nie pracował już nad swoją budowlą ani nie dotykał budowli innej grupy.

Osoba prowadząca ogląda budowle i wybiera najlepszą z nich (zgodnie z kryteriami, które zostały podane zespołom w instrukcjach), tłumacząc, że jest to budowla, która wygrała przetarg.

Informacje pomocnicze do budowy makiety

Ochrona przeciwpożarowa Kampinoskiego Parku Narodowego

Spośród wszystkich polskich parków narodowych, w Kampinoskim Parku Narodowym od wielu lat wybucha najwięcej pożarów. Niskie opady at­mosferyczne, mała wilgotność gleb na przeważającej powierzchni parku i szybko przesuszająca się ściółka stwarzają potencjalne zagrożenie po­żarowe. Tradycja wypalania traw na wiosnę i duża aktywność turystyczna powodują realne niebezpieczeństwo wywołania pożarów w ekosystemach leśnych i nieleśnych.

Dyrekcja Parku staje przed pytaniem „W jaki sposób chronić rośliny i zwierzęta występujące w Parku?” i stawia sobie za cel usprawnie­nie systemu ochrony przeciwpożarowej. Podjęta zostaje decyzja o bu­dowie kolejnej, ósmej wieży obserwacyjnej, która umożliwi monitoring obszarów położonych na Wschód od Parku.

Jesteście firmą budowlaną, która zgłasza się do przetargu na za­projektowanie i wybudowanie wieży obserwacyjnej. Waszym zada­niem jest stworzenie jak najwyższej makiety wieży obserwacyjnej. Makiety wszystkich firm staną do konkursu. Zwycięski model zapewni jego twór­com kontrakt na budowę wieży.

Kryteria oceny makiety:

• wysokość
• wytrzymałość (wieża musi stać przez 1 min)

Omówienie:
 Pytanie o emocje

Omówienie można zacząć od pytań o emocje uczestników, towarzyszące budowie makiety:

• Jak się czuliście budując wieżę?
• Jak wam się współpracowało?
• Czy jesteście zadowoleni z efektu swojej pracy?

– Pytanie o najważniejsze elementy współpracy grupowej.

Efektywna współpraca zespołowa            

Warunki efektywnej współpracy zespołowej to:

• spójność,
• motywacja,
• zaufanie,
• komunikacja, słuchanie siebie nawzajem
• zgodność celów indywidualnych z zespołowym
• współdziałanie
• chęć niesienia pomocy
• poczucie odpowiedzialności za grupę
• szacunek
• umiejętność przekazywania poleceń

Spójność grupy to poziom rozwoju więzów między członkami grupy. Jest to także miara atrakcyjności zespołu dla nowych członków. Bardzo spójne grupy wykazują silne powiązania w postaci wzajemnej lojalności wobec siebie i poszanowania norm grupowych.

Współdziałanie to kolejny element wpływający na efektywność zespołu, na który składa się przede wszystkim: umiejętność skoordynowania działań w grupie oraz zdolność szybkiego i bezkonfliktowego wyjaśniania zadań.

Komunikacja, słuchanie siebie nawzajem. Oczywiście nieodłącznym elementem naszej pracy w zespole jest wzajemne komunikowanie się za pomocą słów. Codziennie przekazujemy sobie wiele komunikatów, informacji, poleceń służbowych. Niestety człowiek jako istota społeczna jest skonstruowany w taki sposób, że odbiera tylko 45 % werbalnego komunikatu od drugiej osoby, w tym w 38 % skupia się na sposobie przekazywania treści (ton głosu, tempo mówienia), a tylko w 7 % na znaczeniu przekazu. Stad wniosek, że aż 55 % uwagi człowiek poświęca na szeroko pojętą mowę ciała.

Kiedy na dodatek warunki zewnętrzne nie sprzyjają swobodnej rozmowie, umiejętność słuchania spada jeszcze bardziej. Jakie ryzyko wówczas ponosisz?

• takie, że źle zinterpretujesz czyjeś intencje
• źle ocenisz czyjeś kwalifikacje
• źle zrozumiesz polecenia
• wyciągniesz niewłaściwe wnioski
• zrazisz innych do siebie

Zawsze staraj się wysłuchać do końca drugiej osoby. Ale jednocześnie wymagaj tego samego, kiedy ty mówisz.

Umiejętność rozwiązywania problemów to kolejny atut pracującego zespołu. W rozwiązywaniu problemów sprawdza się zarówno technika indywidualnego myślenia, jak i burzy mózgów. Technika burzy mózgów jest techniką niezmiernie popularną, głównie wśród amerykańskich korporacji. Spotykamy się z nią na filmach, jest ona modnym zwrotem w środowiskach menedżerskich. Jednak okazuje się, że grupy w trakcie „burzy mózgów” nie zawsze podejmują równie dobre decyzje jak pojedyncze osoby. Stąd też technika generowania nowych pomysłów polega na umożliwieniu pracownikom pracy indywidualnej, a następnie omówienia pomysłów na forum grupy. W takim przypadku każdy ma możliwość przedstawienia swoich idei, a nie podchwycenia i realizacji tylko pierwszego. Jeśli chcesz poznać inne zagrożenia, na jakie jest narażona grupa podczas wspólnej pracy, przeczytaj:

Dostrzegajmy w sobie nawzajem nasze atuty, zalety,

które pomagają nam w codziennej pracy.

 (40 minut)

• Część kończąca
  1. Podsumowanie zajęć, podziękowanie za spotkanie i pożegnanie.

(2 minut)

Autor: Anna Wojda