Temat: Porównywanie wielkości „Te duże i małe”.

Cel główny:

• zapoznanie dzieci z pojęciami związanymi z wielkością: duży, mały, większy, mniejszy, za duży, za mały, taki sam

Cele szczegółowe (dziecko):

• porównuje wielkości
• kształtuje umiejętność komunikacji
• dba o czystość i porządek wspólnej przestrzeni

Metody pracy:

• metoda praktycznego działania
• metoda rozmowy: rozmowy, wyjaśnienie, instrukcje

Forma pracy:

indywidualna w grupie, grupowa

Środki dydaktyczne:

butelki po napojach małych i dużych, plastikowe pojemniki, zestawy kolorowych kółek (3 sztuki w zestawie)

Przebieg:

1. Powitanie piosenką „Podajmy sobie ręce”, słowa D. Gellner.
2. Zabawa dydaktyczna. Od najmniejszego do największego – zabawa z szeregowaniem. Nauczyciel rozkłada na dywanie kartoniki z obrazkami kółek różnej wielkości. Ochotnicy wybierają kolor kółek i układają na tablicy od najmniejszego do największego.
3. Nauczycielka prezentuje dzieciom przyniesione plastikowe, zakręcane pojemniki, butelki oraz zakrętki do tych pojemników/butelek. Każde dziecko po kolei wybiera pojemnik/butelkę.
4. Osoba prowadząca wyjaśnia cel zabawy – dopasowanie zakrętek do butelek, pojemników i pokazuje, jak wykonać to ćwiczenie.
5. Zanim dzieci przystąpią do ćwiczenia, nauczyciel przeprowadza rozmowę na temat dopasowywania zakrętek do butelek, zwraca uwagę na różne wielkości zakrętek, np.: dlaczego ta nie pasuje? która jest większa? jakiej powinniśmy poszukać?
6. Dzieci próbują wybrać odpowiednią zakrętkę i dopasować do wybranego pojemnika/butelki. Wymieniają zakrętki między sobą. Nauczyciel zachęca dzieci do samodzielnego kontynuowania ćwiczenia.
7. Po zakończonym zadaniu dzieci pomagają posprzątać pomoce dydaktyczne i odstawiają je na wyznaczonym miejscu.
8. „Mało nas” – zabawa integracyjna. Przedszkolaki stoją w kole, ale nie trzymają się za ręce. Ochotnik wchodzi do środka i zostaje najmłodszym członkiem rodziny. Nauczyciel śpiewa popularną piosenkę „Mało nas do pieczenia chleba” i zachęca dzieci poruszające się po kole do włączenia się w śpiew. Mało nas, mało nas do pieczenia chleba, tylko nam, tylko nam, mamy tu potrzeba. Ochotnik wybiera osobę, która „zostaje” mamą i zaprasza ją do środka, a następnie zabawa jest kontynuowana. Przy kolejnym powtórzeniu prowadzący wywołuje innego członka rodziny (tatę, babcię, dziadka, ciocię itd). Aby wszystkie dzieci dołączyły do „rodziny” i stworzyły duże koło wewnętrzne, nauczyciel ustala, że na hasło: siostry/bracia/kuzyni/kuzynki, do środka wchodzi więcej niż jedno dziecko. Na koniec wszyscy śpiewają: Dużo nas, dużo nas do pieczenia chleba, razem jest dobrze nam, nic już nie potrzeba.

Autor: Ewa Markowska – Czytelniczka Portalu