Forma pracy i liczebność grupy

Zajęcia wychowawcze w formie indywidualnej i grupowej dla 6 dzieci (6-letnich) z przedszkola ogólnodostępnego z oddziału integracyjnego wraz z rodzicami (12 osób).

Cele ogólne:

• Wszechstronne wspomaganie rozwoju psychoruchowego dziecka i kompensacja jego zaburzeń;
• Wielozmysłowa stymulacja psychomotoryczna i społeczna;
• Doskonalenie kompetencji społecznych i kształtowanie pozytywnego obrazu samego siebie;
• Poprawa funkcjonowania dziecka w sferze społecznej, komunikacyjnej i poznawczej.

Cele operacyjne – dziecko:

• poznaje oraz rozwija świadomość własnego ciała i świadomość przestrzeni, rozwijając pozytywny stosunek do samego siebie i otaczającej go rzeczywistości;
• udoskonala kompetencje społeczno-emocjonalne poprzez tworzenie więzi emocjonalnych z drugą osobą i budowanie poczucia bezpieczeństwa;
• kształtuje umiejętności komunikacyjne i uczy się budowania relacji międzyludzkich;
• odkrywa własne możliwości twórcze i nabiera pewności siebie, przełamując własne bariery;
• nawiązuje pozytywny kontakt i współpracuje w grupie;
• buduje poczucie własnej wartości i nabiera zaufania do dorosłych i do rówieśników;
• rozładowuje negatywną energię i kontroluje własne emocje i uczucia;
• swobodnie i samodzielnie podejmuje decyzje oraz angażując się, odczuwa spontaniczną radość;
• jest świadome własnej skuteczności i możliwości twórczego działania.

Czas trwania zajęć

1 godzina (60 min.)

Metody:

• metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
• metody słowne i praktyczne

Pomoce, materiały i środki dydaktyczne:

koc, poduszki, piłki, magnetofon, płyta z muzyką relaksacyjną

Przebieg zajęć

Część wstępna:

• Powitanie: „Iskierka” (siedząc w kole, trzymając się za ręce, prowadzący ściska rękę dziecka siedzącego z jego prawej strony, dziecko – czując uścisk, puszcza go dalej na prawo. Uścisk ma „wrócić” do prowadzącego do jego lewej ręki).
• Powitanie grupy piosenką: Podaj rękę partnerowi, potem podaj drugą. Zrób obrocik dokoła, gdy muzyka brzmi. Stań na baczność, tupnij nogą i dokoła zakręć głową. Klaśnij w ręce i w kolana, gdy muzyka brzmi.

Część właściwa:

1. Ćwiczenia rozwijające świadomość osoby i schematu własnego ciała:

„MOJE-TWOJE”

Dziecko siada naprzeciwko rodzica. Wspólnie wykonują kolejno następujące czynności:

• kładą rękę najpierw na swojej głowie, a potem na głowie partnera,
• wskazują palcem swoje czoło, a następnie czoło partnera,
• dotykają swojego nosa oraz nosa partnera,
• mrugają oczami,
• chwytają się za swoje ucho, potem za ucho partnera,
• głaszczą się po brzuchu, po nogach.

„LUSTRO”

Osoba dorosła siedzi w rozkroku naprzeciwko dziecka, natomiast dziecko siedzi pomiędzy nogami partnera. Zarówno dorosły, jak i dziecko, robią na przemian różne miny, naśladując siebie nawzajem oraz wykonując polecenia, takie jak: „zrób groźną minę”, „zrób wielkie oczy”, „dotknij nos językiem”, „zrób smutną minę” i tym podobne.

2. Ćwiczenia kształtujące świadomość przestrzeni:

„ŚWIADOMOŚĆ KOLAN”

Stojąc, rodzic i dziecko, wykonują następujące czynności: podciąganie kolan do góry, podskakiwanie na ugiętych kolanach, podskakiwanie ze złączonymi kolanami, chodzenie z wysoko uniesionymi kolanami.

„CZOŁGANIE SIĘ”

Leżąc na brzuchu, rodzic i dziecko, czołgają się po pokoju, omijając przy tym różne przeszkody, takie jak: poduszki, piłki, koce i inne.

3. Ćwiczenia oparte na relacji „z”:

„ROLOWANIE NA PODŁODZE”

Rodzic klęczy na podłodze przy leżącym na niej dziecku i próbuje delikatnie przetoczyć je na brzuch. Powoli przewraca dziecko, zatrzymując je na boku i przez chwilę kołysząc, a następnie dalej kontynuuje przewracanie. Po chwili partnerzy zamieniają się rolami i dziecko stara się obrócić partnera w taki sam sposób.

„HIPOTERAPIA”

Dorosły klęczy na podłodze, dziecko z kolei leży brzuchem na jego plecach, trzymając się mocno partnera za pomocą rąk i nóg. Rodzic, razem z dzieckiem na plecach, kołysze się na boki, porusza się w przód i w tył oraz chodzi na czworaka po pokoju.

4. Relaks:

„MASAŻ PLECÓW PARTNERA”

Dziecko siedzi plecami do dorosłego, dorosły rysuje na plecach dziecka „ciasto” w rytm wierszyka:

„Mama piecze ciasto pyszne,

w samym środku będą wiśnie,

ananasy i brzoskwinie,

w ustach ciasto się rozpłynie”.

5. Ćwiczenia oparte na relacji „przeciwko”:

„SPYCHACZ”

Dorosły siedzi w rozkroku na podłodze, dziecko siedzi w rozkroku na podłodze, odwrócone plecami do dorosłego. Dorosły przesuwa (przepycha) dziecko do przodu po podłodze, odpychając się nogami i rękoma od podłoża. Potem następuje zamiana ról: dziecko, odpychając się od podłogi, próbuje przesunąć partnera. Dorosły ustępuje wówczas, gdy poczuje, że dziecko użyło do tego ćwiczenia całej swojej siły.

„KŁODA”

Dorosły siedzi na podłodze z wyprostowanymi nogami, kolanami przytrzymuje dziecko leżące w poprzek między jego nogami. Dziecko próbuje uwolnić się z uchwytu dorosłego. Potem następuje zamiana ról.

6. Ćwiczenia oparte na relacji „razem” (relacja partnerska):

„ROWEREK”

Dorosły leży na plecach na podłodze z nogami uniesionymi w górę i ugiętymi w kolanach, dziecko leży tak jak partner, stopy opiera o stopy dorosłego. Dorosły razem z dzieckiem wykonują nogami tzw. rowerek (ruchy koliste na zewnątrz i do wewnątrz).

„KOŁDERKA”

Prowadzący rozkłada koc na podłodze, dziecko i rodzic kładą się pod kocem w taki sposób, by wystawały spod niego tylko głowy. Dzieci próbują całe zmieścić się pod kocem, nie odkrywając jednocześnie osoby dorosłej. Jest to czas na relaks i muzykę uspokajającą.

Część końcowa:

Pożegnanie grupy „Iskierką”: wszystkie dzieci wraz z rodzicami i nauczycielem siadają na podłodze. Nauczyciel stara się objąć wszystkich uczestników: kołysząc się nuci piosenkę. Po zakończeniu zajęć dzieci z rodzicami na palcach opuszczają salę.

Netografia:

https://pedagogwdomu.pl/cwiczenia-metoda-ruchu-rozwijajacego-w-sherborne/, dostęp: październik 2021 r.

Autor: Agnieszka Żmijan – Czytelniczka Portalu