Film Oczami głuchego wyreżyserowany przez Lawrence Hott i Diane Garey zadebiutował w Stanach Zjednoczonych w 2007 roku. Jest to dwugodzinny materiał dokumentalny opowiadający historię i perspektywę życia osób niesłyszących w USA. Cały film składa się z licznych wywiadów – prawdziwych opowieści o amerykańskiej historii, życiu rodzinnym, dorastaniu, edukacji, pracy i kontaktach społecznych osób Głuchych. O swoich doświadczeniach opowiadają wybitne postacie środowiska osób niesłyszących, między innymi aktorka Marlee Matlin czy pierwszy głuchy rektor Uniwersytetu Gallaudet I. King Jordan. Poza wartościowymi wypowiedziami materiał został wzbogacony o 6 krótkometrażowych produkcji artystycznych autorstwa osób niesłyszących.

Bohaterowie filmu Oczami głuchego opowiadają swoje prywatne historie rodzinne, nasiąknięte emocjami, które widz w szybki sposób absorbuje. Mimika twarzy, gesty i słowa nie są odegranym scenariuszem, a prawdziwymi dramatami ludzkimi. Wszystko to zostaje skrupulatnie przeplatane istotnymi momentami i postaciami historycznymi, które miały niewątpliwy wpływ na rozwój i kształtowanie się społeczności osób Głuchych w Stanach Zjednoczonych. Film nie ma stylu sentymentalnego, opowiada on prawdziwą historię, bez ogródek i wybielania. Kluczowe postacie dla osób niesłyszących nie zostały przedstawione jako bezwzględni bohaterowie, jednakże nie zostały im też odebrane zasługi, których dokonali. Widz jest w stanie samodzielnie wyrobić sobie zdanie między innymi o takich ikonach jak: Laurent Clerc czy Alexander Graham Bell.

Pierwszoosobowe relacje często mogą być dużym zaskoczeniem dla przeciętnego odbiorcy. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak wyboista była kiedyś droga przez życie osób, które urodziły się z dysfunkcją słuchu. Bohaterowie wypowiadają się na temat języka migowego, który nie dość, że nie był uważany za pełnoprawny język, był on zakazywany i spotykał się z dezaprobatą społeczeństwa. Badacze oraz naukowcy tamtych czasów stawiali samych siebie, jako bezwzględnych ekspertów narzucających swoje teorie, odbierając możliwość samostanowienia o sobie ludziom niesłyszącym. Produkcja ta, ma mimo wszystko pozytywny wydźwięk. Pokazuje, jak na przestrzeni lat zmienia się myślenie ludzi oraz jak duży wpływ może mieć rozwój technologii na poprawę jakości życia osób z zaburzeniami słuchu. 

Silna tożsamość osób Głuchych, kultywowanie tradycji oraz walka o swoje prawa stworzyła mocne podwaliny pod budowanie lepszej przyszłości dla nowych pokoleń. Przyszłości, która będzie wolna od dyskryminacji, poniżania i ignorancji. Postawy bohaterów filmu pokazują dużą determinację i siłę tej społeczności. Wcześniejsze lata były bezapelacyjnie ciężkim okresem dla osób niesłyszących, który zapisał się na kartach historii, jednakże nie osłabił on kultury Głuchych, a wręcz przeciwnie, umocnił ją.

Film ten jest niezwykle pouczający oraz inspirujący. Pomaga przeciętnemu widzowi zrozumieć różnice między osobami określającymi się mianem „Głuchych”, jak również „głuchych”, którzy z różnym powodów nie identyfikują się z tą społecznością. Materiał przede wszystkim przedstawia historię obficie skropioną łzami, historię, która nie jest wyłącznie o zaburzeniu, zaś o osobach, które mimo wielu barier i przeszkód, potrafią walczyć o swoje i wychodzić z wielu opresji. Idealnym tego przykładem mogą być instytucje, kościoły czy organizacje, które licznie otwierają się na całym świecie i mają za zadanie pokazywać odrębność i silne poczucie tożsamości osób Głuchych.

EARth = EYEth

Autor: Dominik Strzelecki – Czytelnik Portalu