Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 3 marca 2017 roku.
Temat: Zabawy stymulujące rozwój dziecka nadpobudliwego psychoruchowo. Zabawy relaksacyjne, ćwiczenia oddechowe oraz zabawy plastyczne i manualne.
Czas: ok. 45-60 min.
Cele:
- Wzmacnianie wiary w swoje możliwości oraz poczucie własnej wartości.
- Umiejętność kontroli swojego ciała – bycie opanowanym.
- Nabycie umiejętności kontrolowania swojej energii, uczenie się przyspieszania lub hamowania własnej aktywności.
- Efektywne i bezpieczne rozładowanie nadmiaru energii oraz napięcia psychoruchowego.
- Wzmacnianie poczucia bezpieczeństwa.
- Poznawanie przestrzeni wokół siebie.
- Rozwijanie twórczości i kreatywności.
- Rozwijanie e umiejętności współdziałania w grupie.
- Rozwijanie kontroli nad własnym zachowaniem.
- Rozwijanie umiejętności aktywnego i biernego relaksowania się.
Metody pracy:
- Burza mózgów, metoda ekspresywna i impresywna, relaksacja czynna i bierna, elementy metody P. Dennisona, ćwiczenia oddechowe, masaż relaksacyjny wg M. Bogdanowicz
Przebieg zajęć
1. Przedstawienie celu zajęć oraz przedstawienie kolejności ćwiczeń
2. Powitanie (ok. 3 min.)
Śpiewanie piosenki na melodię „Panie Janie” – „witaj „Kasiu”…, witaj „Kasiu”, jak się masz, jak się masz, wszyscy Cię witamy, wszyscy Cię witamy bądź wśród nas, bądź wśród nas…”.
3. Malowanie uczuć
Uczniowie malują kartkę kolorem, który najbardziej odzwierciedla ich obecny nastrój. Każdy uczeń prezentuje swoje kartki.(ok. 6-8 min.)
4. Ćwiczenie oddychające i relaksujące „Papierowa Chmurka” (ok.5 min.).
Każde dziecko dostaje papierową chmurkę. W pozycji stojącej, dziecko trzyma chmurkę przed ustami. Jego zadaniem jest nabranie powietrza nosem, a następnie zdmuchnięcie chmurki powietrzem powoli wypuszczanym ustami. Czynność powtarzana jest kilkakrotnie. Następnie dzieci leżąc na dywanie i trzymając chmurkę przed twarzą, wykonują to samo zadanie, by jak najdłużej utrzymać chmurkę odchyloną od twarzy.
5. Masażyk relaksacyjny wg M. Bogdanowicz (ok. 3 min)
Dzieci pozostają w kole z poprzedniej zabawy. Wykonują masażyk na plecach osoby siedzącej przed sobą według instrukcji nauczyciela/terapeuty.
6. Ćwiczenie „Ślepiec” (ok. 5-8 min)
Uczniowie dobierają się parami (losowanie karteczek w różnych kolorach, uczeń znajduje kogoś, kto wylosował karteczkę w takim samym kolorze). Jedna osoba ma zawiązane szalem oczy, druga prowadzi ją po sali w taki sposób, aby mogła poznać za pomocą rąk jak najwięcej szczegółów. Po kilku minutach następuje zmiana. Wszyscy siadają na dywaniku i dzielą się swoimi odczuciami (jakie uczucie towarzyszyły ci podczas wędrówki?, czy łatwiej było prowadzić, czy być prowadzonym?, co przeszkadzało w poznawaniu sali?, itp.).
7. Praca plastyczna – „Czarodziejki Świat” (ok. 5 min)
Każde dziecko dostaje kartkę, na której jest kropla farby. Dziecko dmucha przez słomkę aby powstał czarodziejski obrazek.
8. „Król ciszy”– zabawa wyciszająca (ok. 5 min)
Nauczyciel wybiera jedno dziecko, które zostaje królem ciszy. Pozostałe dzieci siedzą w kole, starają się przy tym nie ruszać i ni wydawać żadnych odgłosów. Król ciszy chodzi po kole i wskazuje swojego następcę – dziecko, które wg niego siedzi najciszej. Zabawa trwa do momentu, aż nauczyciel uzna, ze dzieci się wyciszyły i mogą przejść do kolejnych czynności.
9. „Chodzenie wyczuciem” (z elementami pantomimy, ok. 5-7 min.)
Dzieci chodzą swobodnie po sali. Pedagog zmienia co jakiś czas polecenia. „Chodzimy jak ludzie: weseli, smutni, zamyśleni, bardzo zmęczeni. Chodzimy po gorącym piasku, w głębokim śniegu, z otwartym parasolem pod wiatr, skaczemy po kamieniach, idziemy dźwigając na plecach worek ziemniaków, idziemy tak jak słonie, idziemy tak jak roboty itp…” Uczniowie siadają na dywaniku i dzielą się swoimi odczuciami.
10. „Uwrażliwienie duszy” (ok. 7 min)
Dzieci leżą na dywanie. Słuchając fragmentu muzyki np. Vivaldiego „Cztery pory roku” – „Zima” wprowadzane są w stan odprężenia psychofizycznego (podczas słuchania muzyki nauczyciel może zapalić świece z domieszką olejków zapachowych).
11. Krąg na zakończenie (ok. 5 min.)
Niedokończone zdanie – każdy uczestnik zajęć kończy zdanie: „Na dzisiejszych zajęciach najbardziej podobało mi się…”
12. Pożegnanie “inaczej” (ok. 3 min.)
Uczniowie nadal stoją w kręgu, trzymając się za ręce. Nauczyciel mówi: “Żegnam dzieci, które idą do domu z koleżanką. Żegnam dzieci, które idą do domu z kolegą. Żegnam dzieci, które mają jasne włosy. Żegnam dzieci, które mają ciemne włosy. Żegnam dzieci, które noszą okulary itp.”.
LITERATURA
- Kaja: Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz, 2001.
- Judith M. Stern, Patricia Quinn: 50 gier i zabaw, które pomogą dzieciom pokonać ADHD, Kielce, Wydawnictwo Jedność, 2011.
- Rojewska J.: Grupa bawi się i pracuje. Zbiór grupowych gier i ćwiczeń psychologicznych, Unus, 2000.
- McGregor: Kształtowanie twórczej osobowości dziecka-zabawy i ćwiczenia, Świat Książki, Warszawa, 1998.
Autor: Joanna Jankowska
Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli