Rozpoznajemy i wyrażamy uczucia – Scenariusz zajęć psychoedukacyjnych

Autor: Pedagogika Specjalna - portal dla nauczycieli
Opublikowano: 31 sierpnia 2014 roku.

Temat: Rozpoznajemy i wyrażamy uczucia.

Cele:
  • uczenie rozpoznawania i wyrażania uczuć
  • kształtowanie umiejętności niewerbalnego wyrażania uczuć

Scenariusz zajęć psychoedukacyjnychPomoce: Ilustracje twarzy osób smutnych oraz wesołych wycięte z czasopism, kartoniki do losowania z nazwami uczuć, kartoniki do losowania z twarzami wyrażającymi uczucia, papier, kredki.

Przebieg zajęć- Scenariusz zajęć psychoedukacyjnych
  1. Zabawa na powitanie „Kciuk w górę, kciuk w dół”.

Uczniowie wraz z nauczycielem stoją w kręgu. Po słowach powitania nauczyciel prosi, aby każdy zastanowił się, jak się w tej chwili czuje i wyraził to przy pomocy kciuka – kciuk uniesiony do góry oznacza dobre samopoczucie, kciuk skierowany ku dołowi mówi o złym samopoczuciu, skierowany poziomo oznacza stan pośredni. Potem uczniowie mają możliwość powiedzenia o przyczynach swojego stanu emocjonalnego.

  1. Rozmowa o uczuciach w kręgu.

Nauczyciel pokazuje uczniom ilustracje twarzy przedstawiające osobę zadowoloną i smutną. Następnie pyta: Jak się czują pokazane na zdjęciach osoby? Co mogło im się przydarzyć?

Dzieci zauważają różnicę w wyrazie pokazanych twarzy, określają uczucia im towarzyszące (np. smutek, żal, nieszczęście, radość, szczęście, zadowolenie). Zastanawiają się co mogło spowodować te nastroje. Nauczyciel krótko komentuje wypowiedzi dzieci, w razie potrzeby zadaje pytania pomocnicze.

  1. Panorama uczuć

Uczniowie dobrani w pary losują karteczkę, na której napisane jest jedno uczucie (np. złość, strach, radość, smutek). Zadaniem każdej pary jest zaprezentowanie w scence danego uczucia bez użycia słów. Pozostałe dzieci odgadują, jakie uczucie zostało przedstawione.

  1. Zabawa ruchowa

Dzieci indywidualnie losują kartoniki z narysowanymi twarzami wyrażającymi uczucia: radość, złość, smutek, strach. Nauczyciel pokazuje kolejno kartoniki z uczuciami. Dzieci, które mają wskazany przez nauczyciela kartonik zamieniają się miejscami. Na sygnał „uczucia” wszystkie dzieci zamieniają się miejscami.

  1. Rysujemy swoje uczucia

Na zakończenie zajęć dzieci rysują siebie w wybranej sytuacji, gdy przeżywały określone uczucia (praca „Moje uczucia”). Jeśli nie będą pewne co narysować, nauczyciel naprowadza je odwołując się do ich doświadczeń, np. Kiedy byłeś ostatnio szczęśliwy? Możesz mi to narysować?

Po zakończeniu rysowania można wykonać wystawę prac i wspólnie odgadywać przedstawione uczucia.

 

Bibliografia:

  1. Dobrzyńska A., Jurga M., Gry i zabawy na lekcji. Propozycje do wykorzystanie w kl. I-III, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2001.
  1. Dzionek E., Gmosińska M., Kształtowanie twórczych postaw dzieci pięcio-sześcioletnich, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków, 2004.
  1. Wolniewicz-Grzelak B., Nowakowska A. (red), Trzy koła. Propozycje dla wychowawców klas, Fundacja Wychowawców i Młodzieży „Prom”, Warszawa, 2002.

 

Opracowanie:
mgr Edyta Maroszek

Bookmark the permalink.

Zbliżające się szkolenia online w naszej akredytowanej placówce doskonalenia nauczycieli:

Dodaj komentarz