Autor: Pedagogika Specjalna - portal dla nauczycieli
Opublikowano: 31 stycznia 2015 roku.
„Być ptakiem” – relaksacja
Grupa: ok. 10 dzieci w wieku lat 6-7
Czas zajęć: godzina lekcyjna
Materiały: „czarodziejska różdżka”, muzyka relaksacyjna, materace lub dywan
Cele ogólne:
- Ochrona układu nerwowego – wprowadzenie w stan odpoczynku, odprężenia
- rozwijanie wyobraźni
- wzmacnianie koncentracji uwagi
Cele szczegółowe
Dziecko:
- uczy się, jak się uspokoić i zachować ciszę
- rozwija wyobraźnię
- skupia uwagę
- jest odprężone
Metody: zabawa, metoda słowna, wizualizacja
Przebieg spotkania
- Powitanie przez dotyk
Dzieci siedzą na podłodze. „Witamy swoje nogi” – dzieci przesuwają się po podłodze na pośladkach i dotykają swoimi stopami stóp jak największej liczby kolegów, mówiąc przy tym „dzień dobry, cześć”. Dzieci mogą witać się dłońmi, czołami, barkami, plecami, kolanami, łokciami.
- Zaczarowany ptak
Wychowawczyni staje przed grupą dzieci i przez czarodziejskie zaklęcie zamienia je w śpiące ptaki. Następnie odczarowuje jedno z dzieci i prosi, żeby zapamiętało miejsca zajmowane aktualnie przez innych. Dziecko wychodzi za drzwi, a nauczycielka „czarodziejską różdżką” dotyka innego dziecka. Przez dotknięcie staje się ono zaczarowanym ptakiem i zmienia swe miejsce. Dziecko stojące za drzwiami wraca do klasy i mówi, który ptak zmienił miejsce.
- Zwierzęta
Dzieci w pantomimiczny sposób przedstawiają siebie jako dowolne zwierzę. Wszyscy pozostali odgadują nazwę zwierzęcia.
- Wprowadzenie w fazę ciszy
Prowadząca opowiada powiązaną z zabawą historię.
„Gdy kot zniknął, ptaki-dzieci fruną wraz z ptakicm-mamą do domu. Unoszą się nad lasami i łąkami, nad domami i drogami. Z wysokości mogą odkryć małe światło, w którego pobliżu znajduje się miękkie gniazdo. Obok drzew i krzewów ptasia rodzina leci do wygodnego, bezpiecznego gniazda. Wreszcie gdy przybyli, każdy ptak wyszukuje w gnieździe przyjemne miejsce. Wszystkie ptaki są bardzo zmęczone długą podróżą i kładą się”.
- Możesz fruwać jak ptak (opowieść relaksacyjna)
Jest piękny dzień. Niebo jest prawie bezchmurne, a świecące słońce przyjemnie cię ogrzewa. Patrzysz do góry i widzisz małego, kolorowego ptaka. Wiesz, że jest to sikorka, która cicho i samotnie fruwa po niebie. Chciałbyś chętnie unieść się wraz z nią i w myślach wyruszasz w podróż. Rozkładasz swoje ramiona, stajesz na wietrze i machasz rękami w górę i w dół. Powoli ziemia usuwa ci się spod nóg i wznosisz się wysoko w niebo. Jesteś całkiem spokojny. Tu, wysoko jest pięknie. Czujesz wiatr wokół ciała. Robisz wdech i wydech, wdech i wydech. Oddychasz bardzo regularnie i samodzielnie.
Patrzysz na ziemię. Pod tobą jest łąka usiana kwiatami. Kwiaty wyglądają na bardzo małe i mała jest też ławka pod jabłonią. Na jabłoni możesz zauważyć domek dla ptaków. Widzisz strumień, który płynie przez łąkę. Woda unosi kawałek kory, który wraz z prądem kołysze się w górę i na dół. Mały kot obserwuje uważnie przepływającą korę. Widzisz to wszystko dokładnie. Spokojnie wykonujesz kręgi na niebie. Robisz wdechy i wydechy, wdechy i wydechy, oddychasz bardzo regularnie i samodzielnie.
Szybujesz wysoko nad górami. Promieniują one spokojem i bezpieczeństwem. Wokół świergotają małe ptaki. Nie obawiasz się. Obserwujesz dokładnie krajobraz, bo może zechcesz go namalować. Potem wznosisz się wyżej, aż na szczyty gór. Odpoczywasz na jednym z wierzchołków i odczuwasz w sobie ciszę. Czujesz, jak z ciszy wzrasta w tobie nowa siła. Wiesz, że to dobrze. Krążysz jeszcze po niebie i odczuwasz w sobie siłę. Wiesz teraz, że musisz być w ciszy, jeśli potrzebujesz siły.
Zaczerpnąłeś więc znowu dość siły i powoli szybujesz z powrotem ku ziemi. Z pewnością wylądowałeś na twardym gruncie, stajesz na wietrze i rozkładasz ramiona. Idziesz powoli wzdłuż łąk i pól, aż znowu doszedłeś do swojego domu. Wchodzisz i otwierasz oczy. Kładziesz się powoli na boku. Zaciskasz pięści, przeciągasz się. Teraz jesteś znowu świeży i rześki.
Pytamy dzieci, jak czuły się podczas relaksu. Wypowiadają się tylko osoby chętne.
Autor: Portal Pedagogika Specjalna
Scenariusz zajęć relaksacyjnych został opracowany na podstawie:
Dzieci potrzebują ciszy. Zabawy relaksacyjne na wiosnę, lato, jesień i zimę, Andrea Erkert, Wyd. Jedność,Kielce 1999.
