Terapia ręki, jak każda inna terapia, to żmudna praca polegająca na wykonywaniu niezliczonej ilości różnorodnych ćwiczeń i powtórzeń. Zgodnie z założeniami autorek metody, aby ćwiczenia nie były monotonne, należy ubrać je w jakąś opowieść.

Zapraszam zatem w podróż do fabryki czekolady, do odwiedzenia fabryki figur lodowych oraz do zabawy w lepienie bałwana. Przygotowane przeze mnie scenariusze zajęć sprawią, że dzieci będą się świetnie bawić (a jak wiadomo dzieci najlepiej uczą się podczas zabawy), wykonywać różnorodne ćwiczenia zgodnie z Programem Terapii Ręki usprawniające motorykę dużą i małą i nie będą miały świadomości, że uczestniczą w terapii.

Scenariusz nr 1

Temat zajęć: „Bałwankowa rodzina”

Cel ogólny:

• Całościowe wsparcie rozwoju dziecka na podstawie zabaw muzyczno-ruchowych oraz ćwiczeń rozmachowych, manipulacyjnych i precyzyjnych

Cele operacyjne:

Dziecko w obszarze:

• fizycznym: zapina guziki, klamerki
• emocjonalnym: rozpoznaje i nazywa podstawowe emocje
• społecznym: używa zwrotów grzecznościowych
• poznawczym: posługuje się pojęciami dotyczącymi wielkości: mały, średni, duży oraz zjawisk przyrodniczych związanych z zimą

Formy pracy:

• zbiorowa
• indywidualna

Metody pracy:

• Terapia ręki

Pomoce dydaktyczne:

chusta terapeutyczna, obręcze typu „ringo”, gruby sznurek, koraliki i sznurek do nawlekania, gazeta do ugniatania, czarne kamyki, guziki, spinacze, plastikowe butelki, plastelina, klamerki do bielizny, swetry na guziki

Przebieg zajęć

Powitanie

Nauczycielka wprowadza dzieci w tematykę zajęć poprzez wiersz H. Ożogowskiej „Kto to?”

Na podwórku już od rana
dziwny gość zawitał.
Nie rusza się, nic nie mówi,
o nic nie pyta.

Twarz okrągła, nos – kartofel,
oczy – dwa węgielki,
szyi nie ma,
nóg nie widać,
a jak beczka wielki.

Koszyk stary jak kapelusz
ma na czubku głowy.
Któż to taki? Czy już wiecie?
To bałwan śniegowy.

Ćwiczenia rozmachowe

Przyszła do nas biała, mroźna, śnieżna zima! Powitajmy ją radośnie!

• Zabawa z chustą terapeutyczną do piosenki „Zima, zima”. Dzieci ustawione w kole trzymają chustę i w rytm piosenki wymachują chustą wykonując ruchy „góra-dół”.

Jest zima, mróz i śnieg. Idealne warunki, żeby ulepić bałwana. A może nawet całą rodzinę bałwankową: mamę, tatę i synka. Z ilu kul składa się bałwan? Nauczyciel prezentuje 3 piłki rehabilitacyjne w 3 rozmiarach: duża, średnia i mała. Pamiętajcie o magicznych słowach podczas tej zabawy: gdy niechcący pchniecie na kogoś piłkę – przeproście, gdy zgubicie swoją piłkę – proście o pomoc, a gdy ktoś wam ją poda – podziękujcie.

• Dzieci bawią się w lepienie bałwana. Toczą piłki rehabilitacyjne.

Lepienie bałwana to męcząca praca. Odpocznijcie proszę, połóżcie się na plecach.

• Dzieci leżą w pozycji tyłem. Nauczyciel toczy po ich ciele piłki z lekkim dociskiem (omijając głowę oraz zmniejszając ucisk w obszarze brzucha).

Jak myślicie, czy bałwany potrafią chodzić? A chcecie nauczyć się przemieszczać bez użycia nóg?

• Dzieci pozostają w pozycji tyłem i pełzają na plecach bez pomocy rąk poruszając barkami (nogi nie pomagają w przemieszczaniu).

Czy bałwanki potrafią robić aniołki na śniegu? Nauczymy ich?

• Dzieci naśladują robienie aniołków. Leżąc na dywanie, wykonują poziome ruchy nogami i zataczają półokręgi rękoma.

Ćwiczenia manualne

Nasze bałwanki długo bawiły się na mrozie i przemarzły. Może uszyjemy dla Taty-Bałwanka ciepły kożuszek?

• Dzieci w jednej ręce trzymają gumowe obręcze (ringo), a w drugiej gruby sznurek i przekładają sznurek przez ringo, „obszywając” je dookoła.

Kożuch gotowy. A co w takim razie przygotujemy dla Mamy Bałwankowej? Może wykonamy koraliki? Panie lubią się stroić.

• Przedszkolaki nawlekają na sznurek koraliki.

A co dla Synka-Bałwanka? On lubi bawić się na śniegu. Wykonajmy dla niego śnieżki.

• Dzieci ugniatają papierowe kule z gazety.
• Zabawa w śnieżki.

Ćwiczenia precyzyjne

Z czego bałwanki mają zrobione oczy i guziki?

• Zadaniem przedszkolaków jest wybrać z pudełek zawierających drobne elementy, czarne kamyczki. Pozostałe elementy wrzucają do plastikowych butelek.

Czy chcecie na pamiątkę zdjęcie bałwanka? Nauczycielka rozdaje kartki z konturem bałwanka i zachęca do uzupełnienia rysunków.

• Dzieci ugniatają plastelinę, lepią małe kulki i wyklejają oczy i guziki.

A teraz zaprezentujcie swoje prace.

• Dzieci wieszają prace na sznurku, przypinając je klamerkami.

Relaks

Chyba trochę zmarzliście przebywając w towarzystwie bałwanów. Ubierzcie swetry i zapnijcie guziki.

• Dzieci próbują samodzielnie zapinać guziki.
• Dzieci leżą na dywanie i słuchają opowiadania o „Bałwankowej rodzinie”. Na koniec słuchają piosenki „Pada śnieg”.

Była mroźna, śnieżna zima. Dzieci wybiegły na podwórko i zobaczyły, że w nocy spadło bardzo dużo śniegu. Postanowiły ulepić bałwana. Ulepiły 3 kule: dużą, średnią i małą. Z czarnych kamyków zrobiły oczy i guziki, a z marchewki nos. Na głowę włożyły stary garnek, do ręki miotłę i tak powstał bałwan. Dzieci śmiały się i tańczyły wokół niego, ale on pozostawał smutny. Dzieci zdecydowały się ulepić do towarzystwa Panią Bałwankową. Gdy ulepiły piękną panią, nic się nie zmieniło. Obydwoje byli smutni. Wtedy Piotruś wpadł na pomysł, że brakuje im synka. Dzieci szybko zabrały się do pracy i ulepiły malutkiego Synka Bałwanka. I wtedy na twarzach mamy i taty zagościł wielki uśmiech, a wśród dzieci nastała ogromna radość. Trzy bałwanki chwyciły się za ręce i zaczęły wesoło nucić piosenkę, tańcząc przy niej skocznie.

• Prezentacja piosenki „Pada śnieg” – podczas piosenki nauczyciel przykrywa dzieci białymi i niebieskimi chustami.

Pożegnanie

Dziękuję za aktywny udział w zajęciach. A teraz pożegnajcie Bałwankową rodzinę.

• Dzieci machają białymi i niebieskimi chustami.

Bibliografia:

Terapia ręki, W. Bartkiewicz, A. Giczewska, wyd. Acentrum Szkolenia S.C., Warszawa 2014
Podstawa Programowa Wychowania Przedszkolnego

Pobierz pozostałe scenariusze

Autor: Bogumiła Kolbuszewska-Niedbała – nauczyciel dzieci przedszkolnych w przedszkolu specjalnym – Czytelniczka Portalu