Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 13 września 2017 roku.
Program został opracowany w roku szkolnym 2016/2017
Dane osobowe dziecka
Imię i nazwisko ucznia | |
Data urodzenia | |
Nazwa przedszkola | |
Etap edukacyjny | |
Klasa/grupa |
Data opracowania IPET | |
Etap edukacyjny, na jaki opracowano IPET |
|
Koordynator zespołu |
|
Podstawa opracowania IPET i objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną |
|
Zespół powołany zarządzeniem dyrektora szkoły opracowujący IPET |
Niniejszy indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), uwzględniający zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego oraz dostosowany do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych i możliwości psychofizycznych ucznia został opracowany przez zespół nauczycieli i specjalistów na bazie obowiązujących przepisów prawa, po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.
Zakres i sposób dostosowania programu wychowania przedszkolnego oraz wymagań edukacyjnych
- Realizacja kształcenia specjalnego na etapie wychowania przedszkolnego z uwagi na ….
- Zapewnienie stałego wsparcia nauczyciela wspomagającego.
- Dostosowanie form i metod nauczania do specyficznych potrzeb i możliwości dziecka.
- Udział w indywidualnych zajęciach rewalidacyjnych pod kierunkiem specjalistów.
- Zapewnienie stałego kontaktu z rówieśnikami w celu zapewnienia optymalnych warunków do rozwoju sfery społeczno-emocjonalnej.
- Poszerzanie samodzielności w sferze samoobsługi.
- Budowanie pozytywnej samooceny, wiary we własne możliwości.
- Rozwijanie umiejętności korzystania z posiadanych uzdolnień, bazowania na mocnych stronach.
CELE INDYWIDUALNEGO PROGRAMU EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNEGO
Celem oddziaływań edukacyjnych, rewalidacyjnych i terapeutycznych jest rozwój we wszystkich sferach funkcjonowania dziecka, minimalizowanie zaburzeń rozwojowych, kompensowanie i wyrównywanie deficytów oraz rozwijanie i wzmacnianie potencjałów rozwojowych.
Cele edukacyjne
W ramach realizacji Programu oraz na podstawie obowiązującej podstawy programowej sformułowano następujące cele ogólne.
- Zapewnienie komfortu psychicznego, poczucia bezpieczeństwa i akceptacji, nawiązania pozytywnego kontaktu emocjonalnego nauczyciela z dzieckiem.
- Tworzenie sytuacji edukacyjnych i wykorzystywanie sytuacji życiowych do rozwijania umiejętności komunikacyjnych, w tym także umiejętności czytania globalnego oraz rozwijania zdolności grafomotorycznych, jak również elementarnych umiejętności matematycznych.
- Tworzenie sytuacji wychowawczych umożliwiających doświadczenie relacji społecznych, przygotowanie do pełnienia ról społecznych, wzmacnianie pozytywnych przeżyć związanych z pełnionymi rolami.
- Rozwijanie aktywności ruchowej i zdrowotnej dziecka.
Cele terapeutyczne
- Utrwalanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i zdrowotnych.
- Wdrażanie do utrzymania ładu i porządku oraz samodzielności w życiu codziennym.
- Utrwalanie umiejętności kulturalnego zachowania się.
- Kształtowanie umiejętności społecznych i nauka zachowań społecznie akceptowanych.
- Budowanie pozytywnej samooceny i wiary we własne możliwości.
- Inicjowanie i podtrzymywanie kontaktów z rówieśnikami, wspomaganie umiejętności wspólnej zabawy i pracy.
- Stymulacja mowy i usprawnianie komunikowania się z rówieśnikami.
- Wzbudzanie zainteresowania otoczeniem.
- Utrwalanie orientacji w schemacie ciała oraz w przestrzeni.
- Stymulacja sprawności motorycznych i manualnych.
- Usprawnianie, korygowanie i kompensowanie zaburzonych funkcji dziecka oraz wspomaganie jego zdolności i zainteresowań.
- Kształtowanie umiejętności aktywnego spędzania wolnego czasu.
- Stymulacja funkcji poznawczych.
- Odkrycie i rozwijanie indywidualnych możliwości i uzdolnień.
- Wypracowanie gotowości do nauki szkolnej.
ROZWÓJ SPOŁECZNO-EMOCJONALNY
Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
– jest świadom odczuwanych przez siebie emocji; potrafi je nazwać
– rozpoznaje, nazywa i naśladuje mimikę, gesty i emocje przedstawione na zdjęciach i obrazkach – bawi się wśród rówieśników – stosuje zwroty grzecznościowe |
– nie potrafi czekać na swoją kolej
– nie dzieli się z innymi – nie nawiązuje kontaktu z rówieśnikami – zaburzony kontakt wzrokowy – wykazuje reakcje niewłaściwe do sytuacji – labilność emocjonalna |
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Metody pracy: Trening Umiejętności Społecznych
Propozycje pracy z dzieckiem
- Nauka dzielenia się z innymi: organizowanie zabaw z małą grupą dzieci ( 2-3os.), rysowanie na wspólnym kartonie, pomoc nauczyciela- terapeuty dziecku w ciągu dnia: wspieranie w trudnych chwilach, pomoc w rozwiązywaniu konfliktów
- Stymulowanie kontaktu wzrokowego: rozmawianie z dzieckiem w pozycji twarzą w twarz, spełnianie próśb dziecka dopiero gdy nawiąże kontakt wzrokowy, prowadzenie typu a kuku, gdzie jest …, zabawy przy lustrze, łaskotanie i baraszkowanie
- W odpowiednich sytuacjach przypominanie zwrotów grzecznościowych w celu utrwalania zasad kultury osobistej
- Wyeliminowanie karania- chłopiec ponosi konsekwencji swoich zachowań nie jest jednak za nie karany
- Wyznaczanie granic chłopcu oraz uświadomienie na czym granice te polegają językiem zrozumiałym przez dziecko
- Konsekwencja i spójność w postępowaniu wszystkich terapeutów oraz rodziców
FUNKCJONOWANIE ZMYSŁOWE
Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
Formy pracy:
Metody pracy:
Propozycje pracy z dzieckiem:
MOTORYKA ( DUŻA I MAŁA)
Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
– zdolności kaligraficzne znajdują się na prawidłowym poziomie; pisze cyfry i wielkie litery drukowane, dokładnie rysuje po śladzie
– chłopiec ładnie rysuje i bardzo sprawnie lepi z plasteliny
|
– nadpobudliwość ruchowa
– nieustalona lateralizacja ręki – ma trudności w łapaniu piłki – nie potrafi wycinać i trzymać prawidłowo nożyczek
|
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Metody pracy: Ćwiczenia edukacyjne E. Schooplera, Terapia Ręki, Ćwiczenia grafomotoryczne H. Tymichovej, elementy Gimnastyki Korekcyjnej, elementy Metody Ruchu Rozwijającego W. Scherborne
Propozycje pracy z dzieckiem:
- zachęcanie i przypominanie do używania lewej ręki w czasie wykonywania różnych czynności: przelewanie płynów, przesypywanie kaszy za pomocą łyżki, zabawy ze szczypcami i pęsetą, malowanie farbami przy użyciu pędzli, wałków, gąbek,
- ćwiczenia grafomotoryczne na materiale nieliterownym:
– wyrabianie płynności w pisaniu poprzez malowanie rysowanie fali, linii, okręgów w powietrzu, na papierze o dużych rozmiarach, tablicy szkolnej,
– przerysowywanie początkowo prostych, a następnie coraz bardziej skomplikowanych kształtów,
– wypracowanie nawyku kreślenia kształtów ( następnie liter) pochylonych w prawą stronę poprzez rysowanie i malowanie linii ( samodzielnie i po śladzie) na różnych fakturach ( zaparowane lustro, duży karton, papier pakowy),
- nauka wycinania nożyczkami: początkowo nauka przecinania pasków papieru w formie zabawowej (należy zapewnić odpowiednie nożyczki),
- poprawa koordynacji wzrokowo- ruchowej: zabawy na placu zabaw, gra w piłkę nożną oraz w siatkówkę i badmintona przy użyciu balonów zamiast piłki, rzucanie do celu, zabawy gimnastyczne i ruchowe w domu i przedszkolu.
MOWA I KOMUNIKACJA
Mocne strony dziecka | Słabe strony dziecka |
– komunikuje się werbalnie
– odpowiada na proste pytania – chętnie powtarza nowe słowa
|
– częste echolalia
– ubogi słownik mowy czynnej |
Formy pracy: grupowa, indywidualna
Metody pracy:
Propozycje pracy z dzieckiem:
- zachęcanie do spontanicznego wypowiadania się: częste zadawanie pytań, umożliwianie dziecku dokonywania wyboru, komentowanie ( narracja) tego co dziecko robi;
- wzbogacanie słownictwa dziecka: utrwalanie nowych słów w sposób wizualny ( obrazki wklejane do zeszytu i umieszczane w widocznych miejscach w sali), nauka słów związanych z tematyką zainteresowań dziecka.
UMIEJĘTNOŚCI SZKOLNE
Mocne strony dziecka |
Słabe strony dziecka |
– zna wybrane litery
– przelicza do 10, określa liczebność zbioru – pisze drukowane litery i cyfry |
– bardzo niski poziom koncentracji
– dominująca uwaga mimowolna – niski poziom motywacji wewnętrznej – problemy z nazywaniem cyfr po polsku |
- Formy pracy: grupowa, indywidualna
- Metody pracy: Symultaniczno- Sekwencyjna Metoda Nauki Czytania, elementy Metody Krakowskiej, elementy metody M.Montessori, Metoda Snoezelen
- Propozycje pracy z dzieckiem:
– nauka czytania: 1. Nauka odczytywania samogłosek, 2. Czytanie sylab otwartych, 3. Czytanie zestawów- samogłoska +sylaba otwarta, 4. Czytanie sylab zamkniętych, 5. Odczytywanie wyrazów, 6. Czytanie sylab zawierających dwuznaki 7. Czytani tekstu. 9. Czytanie sylab zawierających spółgłoski miękkie. 10. Czytanie sylab zawierających spółgłoski nosowe. 11. Samodzielne czytanie tekstu,
– trening zdolności grafomotorycznych: do momentu opanowania umiejętności czytania wszystkich sylab otwartych dziecko ćwiczy zdolności grafomotoryczne na materiale nieliterowym,
– trening koncentracji i rozwijanie funcji wzrokowych: stopniowe wydłużanie czasu przeznaczonego na ćwiczenia i zadania, stopniowe zwiększanie liczby ćwiczeń w ciągu 1 sesji ( zajęć) gry i zabawy stoliczkowe- puzzle, układanki lewopółkulowe, kolorowanie wg wzoru, układanie sekwencji obrazkowych, wyszukiwanie różnic, wykluczanie ze zbioru, porównywanie, sortowanie,
– współpraca z rodzicami- odrabianie pracy domowej, konsultacje, kontunuowanie nauki w domu.
CZYNNOŚCI POZNAWCZE
Mocne strony dziecka |
Słabe strony dziecka |
– sortuje i klasyfikuje przedmioty
– układa puzzle ( 30 elementów) – wskazuje i nazywa części ciała ( swoje i innej osoby) – przerysowuje wzory, układa wg wzoru – dobiera takie same obrazki, dobiera obrazki do cieni, dobiera podobne (nieidentyczne) obrazki |
– nie rozumie określeń czasowych
– myli określenia przestrzenne i objętościowe – ma trudności w nazywaniu kolorów i kształtów,
|
- Formy pracy: grupowa, indywidualna
- Metody pracy: metoda F. Affolter, elementy metody M. Montessori, metoda Snoezelen
- Propozycje pracy z dzieckiem:
– nauka nazywania kolorów i kształtów: nauka w czasie zabawy, spontaniczna nauka w ciągu dnia ( kolorowanie, lepienie z plasteliny, zabawy z sprzętem świetlnym, określanie kolorów przedmiotów codziennego użytku, ubrań i zabawek dziecka),
– nauka określeń przestrzennych i czasowych: stosowanie określeń w czasie rozmów z dzieckiem, nauka korzystania z kalendarza, codzienne ustalanie aktualnej daty, komentowanie i narracja zachowania dziecka np. położyłeś to POD stolikiem, siedzisz NA krześle , nauka przez śpiewanie piosenek.
SAMOOBSŁUGA
Mocne strony dziecka |
Słabe strony dziecka |
– Chłopiec jest samodzielny w toalecie
– samodzielnie zakłada czapkę, buty, kurtkę – myje ręce, twarz i wykonuje wszystkie czynności niezbędne w czasie mycia zębów – duża chęć bycia samodzielnym
|
– je w bardzo nieestetyczny sposób
– nie potrafi się sprawnie posługiwać widelcem i łyżką – ma trudności w zapięciu zamka i = guzików – nie zawiązuje butów
|
- Formy pracy: grupowa, indywidualna
- Metody pracy: metoda F. Affolter, elementy metody M. Montessori, ćwiczenia praktyczne
- Propozycje pracy z dzieckiem:
– kształtowania właściwych nawyków w czasie jedzenia, nauka posługiwania się sztućcami
– nauka zapinania guzików i zamka najpierw w formie zabawowej, następnie nauka samodzielnego zapinania kurtki i koszuli
– nie wyręczanie dziecka, umożliwienie samodzielnego ubierania się
– współpraca specjalistów z rodzicami.
INTERDYSCYPLINARNY ZESPÓŁ EDUKACYJNO- TERAPEUTYCZNO- WYCHOWAWCZY
Przewodniczący | |
zadania | – powołanie zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego
– zwoływanie zebrań zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego – określenie rodzaju i czasu trwania pomocy psychologiczno- pedagogicznej dziecka – ustalenie harmonogramu zajęć dziecka |
Koordynator | |
zadania | – czuwanie nad pracą zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego
– odpowiedzialność za poprawność IPET dziecka |
Wychowawca- terapeuta | |
zadania | – organizowanie zajęć edukacyjnych zgodnych z podstawą programową wychowania przedszkolnego i zaleceniami zawartymi w IPET dziecka
– organizowanie zabaw dziecka z pełnosprawnymi rówieśnikami – poszerzanie doświadczeń społecznych dziecka poprzez wyjścia w miejsca użyteczności publicznej – rozwijanie umiejętności samoobsługowych – rozwijanie zainteresowań i talentów dziecka – pomoc w organizowaniu dziecku wolnego czasu w przedszkolu w sposób kreatywny – udzielanie wskazówek rodzicom oraz informowanie ich o przebiegu procesu edukacyjno- terapeutycznego – zapewnienie bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego dziecka w przedszkolu – udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego – stała wymiana informacji na temat dziecka z pozostałymi członkami zespołu – stała obserwacja dziecka – dokonywanie analizy i ewentualnych zmian w IPET
|
Psycholog | |
zadania | – udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego
– stała wymiana informacji na temat dziecka z pozostałymi członkami zespołu – stała obserwacja dziecka – dokonywanie analizy i ewentualnych zmian w IPET
|
Logopeda | |
zadania | – udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego
– – stała wymiana informacji na temat dziecka z pozostałymi członkami zespołu – stała obserwacja dziecka – dokonywanie analizy i ewentualnych zmian w IPET
|
Terapeuta SI | |
zadania | – udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego
– stała wymiana informacji na temat dziecka z pozostałymi członkami zespołu – stała obserwacja dziecka – dokonywanie analizy i ewentualnych zmian w IPET |
Rodzice | |
zadania | – informowanie nauczycieli i terapeutów o istotnych sprawach dotyczących zdrowia i rozwoju dziecka
– dostarczenie niezbędnej dokumentacji psychologiczno- pedagogicznej i medycznej – udział w spotkanych zespołu edukacyjno- terapeutyczno- wychowawczego – współpraca ze specjalistami pracującymi z dzieckiem -kontynuowanie zaleceń specjalistów w domu
|
DZIAŁANIA WSPIERAJĄCE RODZICÓW DZIECKA:
– możliwość poradnictwa i współpracy rodzica z pedagogiem specjalnym,
– możliwość poradnictwa i współpracy rodzica z psychologiem,
– możliwość uczestnictwa w warsztatach grupowych z psychologiem,
– poradnictwo i współpraca rodzica z wychowawcą,
– poradnictwo, konsultacje i współpraca rodzica z logopedą,
– rozmowa wspierająca,
– systematyczna wymiana informacji o stanie zdrowia dziecka,
– pedagogizacja rodziców w zakresie metod pracy nad występującymi u dziecka trudnościami,
– wspieranie rodziców w podejmowanych działaniach na rzecz dziecka (zrozumienie potrzeb
i trudności dziecka),
– stała współpraca rodziców z przedszkolem polegająca na informowaniu o wymaganiach,
edukacyjnych i oraz postępach dydaktycznych i rozwojowych dziecka,
– spotkania z rodzicami (ogólne oraz w ramach grup z wychowawcą),
– współpraca z rodzicem przy organizowaniu imprez przedszkolnych.
ZAKRES WSPÓŁDZIAŁANIA Z PORADNIAMI PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNYMI, W TYM PORADNIAMI SPECJALISTYCZNYMI, PLACÓWKAMI DOSKONALENIA NAUCZYCIELI, ORGANIZACJAMI POZARZĄDOWYMI ORAZ INNYMI INSTYTUCJAMI DZIAŁAJĄCYMI NA RZECZ RODZINY, DZIECI I MŁODZIEŻY
– możliwość współpracy z instytucjami pozaszkolnymi po ustaleniu takiej potrzeby w ramach zespołu i konsultacji z rodzicem (Poradnia PPP, MOPS, PCPR i inne).
FORMY I OKRES UDZIELANIA UCZNIOWI POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ ORAZ WYMIAR GODZIN, W KTÓRYM POSZCZEGÓLNE FORMY POMOCY BĘDĄ REALIZOWANE
Rok szkolny 2016/2017
Grupa przedszkolna
Formy pomocy psychologiczno – pedagogicznej | Okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno – pedagogicznej | Wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane |
Uwagi
(nazwisko, |
Terapia psychologiczna | Rok szkolny 2016/2017 | ||
Terapia logopedyczna
|
Rok szkolny 2016/2017 | ||
Terapia SI | Rok szkolny 2016/2017 | ||
Dogoterapia | Rok szkolny 2016/2017 |
Autor: Olga Kłodnicka
Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli