Brakuje Wam pomysłów, w jaki sposób podzielić uczniów na grupy? Oto, jak szybko i w formie zabawy zorganizować pracę grupową.

1. Przypadkowe kolory
Prowadzący rozdaje uczniom różnokolorowe kartki. Uczestnicy mają zamknięte oczy, poruszają się ostrożnie po sali i wymieniają się kartkami. Po kilku minutach lub po wyłączeniu muzyki, wszyscy otwierają oczy. Osoby, które mają w ręku kartkę o tym samym kolorze, stanowią grupę.

2. Atomy do kryjówek
Uczniowie poruszają się w rytm muzyki po sali. Kiedy muzyka milknie, prowadzący wymienia jakąś liczbę i podaje kryjówkę, np. stołek, firankę, biurko. Uczestnicy powinni szybko utworzyć grupy o określonej liczbie osób i ukryć się we wskazanym miejscu. Tempo gry jest szybkie, czas trwania do 10 minut.

3. Zginanie kciuka
Uczniowie stoją w półokręgu. Każdy wyciąga przed siebie rękę z uniesionym do góry kciukiem. Nauczyciel zamyka oczy i przekręca połowę rąk tak, aby kciuki były skierowane w dół. W ten sposób dokonuje się podział na dwie grupy. Kiedy chcemy dokonać podziału na 3 grupy, trzeba 1/3 kciuków przekręcić w dół, 1/3 w bok, a pozostałą część zostawić bez zmian.

4. Ciągnąć nić
Nauczyciel trzyma w ręce nitki lub wstążki długości ok. 1 metra tak, że opadają one swobodnie z prawej i lewej strony jego ręki. Ilość nitek odpowiada połowie liczby uczniów. Każdy chwyta jeden koniec i trzymając go w ręku musi odnaleźć w plątaninie osobę trzymającą drugi koniec nici. Aby utworzyć grupy czteroosobowe, za koniec nitki chwyta przedstawiciel jednej pary.

5. Rodzina Kowalskich
Prowadzący rozdaje przygotowane wcześniej kartki z wypisanymi podobnie brzmiącymi nazwiskami, np. Kowalski, Trębalski, Michalski, Kichalski. Na każdej kartce podana jest też funkcja członka rodziny, np. matka, ojciec, córka. Uczniowie chodzą po sali i wymieniają swoje kartki. Na słowo STOP, członkowie poszczególnych rodzin odnajdują się wzajemnie, wykrzykując swoje nazwiska.

6. Te same zwierzęta
Każde dziecko otrzymuje kartkę z nazwą lub obrazkiem jakiegoś zwierzęcia. Jego zadaniem jest naśladowanie ruchów i odgłosów swojego zwierzątka. Te same zwierzęta odnajdują się i tworzą grupy. Innym wariantem tej zabawy jest wpisanie na kartkach gestów, np. prawa ręka na lewym ramieniu, podskakiwanie na prawej nodze. Tworzą się grupy jednakowych gestów. Podstawą podziału grupy może być też mimika twarzy, np. radość, smutek, zdziwienie, strach.

7. Czmychnąć do kąta
Uczniowie ustawiają się w kręgu, a nauczyciel mówi, ile osób może znaleźć się maksymalnie w każdym kącie sali. Na podane hasło, wszyscy biegną do wybranego przez siebie kąta. Jeśli jeden z kątów jest już pełen, uczeń musi biec do następnego.

8. Układanie puzzli
Z kartki, na której znajdują się obrazki, cytaty, powiedzenia wykonujemy puzzle, rozcinając na kawałki. Kawałki rozdawane są dzieciom. Osoby, których puzzle pasują do siebie, tworzą grupę.

9. Pary słów
Nauczyciel rozdaje kartki z wypisanymi słowami. Każde słowo ma swoją parę – skojarzenie, np. zamek – brama, gra – kostka do gry, boisko – piłka. Uczestnicy szukają osób ze słowami, które do siebie pasują. Innym wariantem jest wypisywanie na kartkach fragmentów przysłów lub piosenek.

Źródło: „Gruppe u Spiel” 1986, nr 1, tłumaczenie z j. niemieckiego Sławomira Zalewska, opracowanie Marzena Maleszyk