Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 10 lutego 2020 roku.
Sprawozdanie z pracy dydaktyczno-wychowawczej za I półrocze roku szkolnego 2019/2020 nauczyciela wspomagającego mgr… dotyczące uczennicy klasy I szkoły podstawowej
Zadania nauczyciela wspomagającego opierają się na udzieleniu wsparcia dydaktyczno-wychowawczego uczennicy posiadającej orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na Zespół Downa, w tym niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym oraz sprzężeniem (słabe widzenie) wydanego przez Zespół Orzekający Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w… na okres I etapu edukacji.
1. Realizacja programu nauczania
Dziewczynka realizuje podstawę programową kształcenia ogólnego dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym w szkołach podstawowych. Tok realizacji podstawy programowej jest dostosowany do indywidualnych możliwości uczennicy i opisany szczegółowo w IPET-cie.
Praca dydaktyczno-wychowawcza opiera się na przedmiotach tj:
- funkcjonowanie osobiste i społeczne,
- zajęcia rozwijające komunikowanie się,
- zajęcia rozwijające kreatywność,
- w-f,
- religia.
2. Zachowanie (z uwzględnieniem sfery emocjonalnej i społecznej)
Dziewczynka jest miła i pogodna. Chętnie wita się ze swoimi rówieśnikami. Zna ich wszystkich z imienia. Jest lubiana i akceptowana w grupie. Nie jest jednak zainteresowana zabawą z koleżankami, raczej musi być zachęcona do tego. Dużą uwagę zwracam więc na funkcjonowanie uczennicy w klasie, jej integrację z grupą oraz trudności występujące w sferze emocjonalnej. Na bieżąco wychwytuję niewłaściwe zachowania dziewczynki i omawiam z nią te zachowania.
Uczennica ma wahania nastroju, od euforii do braku jakiegokolwiek zainteresowania grupą i zabawami. Podczas przerw niejednokrotnie uciekała mi, mimo poznania zasad, które z nią ustalałam. Chętnie bierze udział w przerwach muzycznych, co daje jej możliwość wyładowania energii. Ma świetne poczucie rytmu. Lubi tańczyć. Ewa zawsze ma swoje zdanie, co uważam za dobrą cechę, jednak ciągle staram się dojść z dziewczynką do kompromisów w różnych kwestiach. Ewa jest zawsze przygotowana na zajęcia (posiada zeszyty, książki i materiały potrzebne do zajęć kreatywnych). Zadania domowe są odrabiane na bieżąco.
Dziewczynka dostaje wsparcie nauczyciela podczas każdej lekcji, w tym również podczas zajęć w-fu, religii, przerw oraz wycieczek szkolnych. Wsparcie ze strony nauczyciela wspomagającego dodaje uczennicy pewności siebie oraz wzbudza w niej poczucie bezpieczeństwa, co przekłada się na efektywność działań dydaktycznych i wychowawczych.
3. Sfera dydaktyczna (opanowanie wiadomości i umiejętności szkolnych)
Pracę opieram na dobrych relacjach i zaufaniu nauczyciel – uczeń. Dostosowuję odpowiednie karty pracy i materiały edukacyjne do zajęć wedle możliwości i chęci pracy uczennicy. Staram się, aby moje zajęcia były na tyle ciekawe, by wzbudzały zainteresowanie ze strony dziewczynki. W uczennicy jest spory potencjał intelektualny, który staram się na różne sposoby wykazać. Zdarza się, że dziewczynka pracuje z obniżoną motywacją, pomimo dostosowania metod i form nauczania.
W tabeli w obrazowy sposób postaram się przekazać najważniejsze rodzaje udzielonego wsparcia oraz uzyskane efekty.
| Przedmiot | Udzielone wsparcie | Uzyskane efekty |
| Edukacja polonistyczna | Udział n-la podczas lekcji. Uczennica ma zmienne nastawienie w trakcie lekcji. Podczas zadań musi być pozytywnie motywowana przez nauczyciela. Dostosowanie metod i form pracy do możliwości uczennicy. Tworzenie kart pracy w powiększonej liniaturze oraz pogrubionej czcionce. | Potrafi nazywać rzeczy, czynności, cechy przedmiotów i osób. Krótko, ustnie udziela odpowiedzi na pytania n-la. Chętnie podejmuje próby wypowiadania się, ale tylko na tematy, które ją dotyczą. Podejmuje próby czytania prostych tekstów metodą sylabową oraz globalną trudniejszych. Zna i pisze litery z pamięci. Odwzorowuje proste wyrazy pismem szkolnym w powiększonej liniaturze. Dzieli wyrazy na sylaby, proste również na głoski. Naprowadzona przez n-la odpowiada na pytania do przeczytanego tekstu. |
| Edukacja matematyczna | Wydłużenie czasu pracy. Tworzenie zadań tekstowych dostosowanych do znajomości z najbliższego otoczenia. Powiększona kratka. Pogrubione pismo. Różnorodne pomoce, aby zachęcić do wysiłku umysłowego. | Przelicza w pamięci do 20. Zna zapis graficzny liczb do 10. Liczy na konkretach. Porównuje liczebność zbiorów. Rozwiązuje proste zadania tekstowe z pomocą n-la. Zna podstawowe figury geometryczne. Zna dni tygodnia i nazwy miesięcy. Sukcesywna nauka poprzez rymowanki. |
| Zajęcia rozwijające kreatywność | Stosowanie różnorodnych form i technik malarskich oraz technicznych. Korzystanie z programów multimedialnych. Rozwijanie zainteresowań uczennicy tańcem, poprzez wspólne słuchanie muzyki, układanie i odwzorowanie układów i ruchów tanecznych. Łączenie i przeplatanie różnych dziedzin podczas zajęć (np. przeliczanie i wystukiwanie rytmu, czytanie i śpiewanie). | Uczennica ma dobrze rozwiniętą sprawność manualną. Prace wykonuje niezbyt starannie. Stosuje w pracach plastycznych swoje ulubione kolory. Chętnie koloruje większe obrazki, wtedy są kolorowe. Małe elementy lub mniejszy obrazek zamalowuje na jeden kolor. Tworzy rysunki schematyczne. Po skończonej pracy często występuje nieład, trzeba zachęcać do posprzątania po zajęciach. Ewa ma bardzo dobry słuch muzyczny, świetne poczucie rytmu, śpiewa piosenki polskie i obcojęzyczne. Pamięta słowa poznanych piosenek. |
| Funkcjonowanie w środowisku | Korzysta z podręcznika i kart pracy „Funkcjonowanie osobiste i społeczne. Karty pracy dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną”. | Ubiera się samodzielnie (zapina zamki, guziki). Utrzymuje czystość i higienę. Myje ręce po toalecie, korzysta z toalety samodzielnie. Nazywa części ciała i kierunki. Reaguje na polecenia z pomocą. Wita się i żegna z nauczycielami i grupą. Zna własne imię i nazwisko. Potrafi powiedzieć w jakim mieście mieszka, na jakiej ulicy. Zna i nazywa członków własnej rodziny. Ma świadomość zagrożenia. Zna numer alarmowy. Ćwiczymy sceny alarmowania podczas niebezpieczeństwa lub wypadku. |
| Zajęcia wychowania fizycznego | Obecność nauczyciela podczas zajęć. Często branie udziału w zajęciach sportowych, aby zachęcić uczennicę do wysiłku fizycznego. | Poziom sprawności ruchowej dziewczynki jest dobry. Łapie i rzuca różnymi rodzajami piłek. Chętnie biega i wykonuje ćwiczenia gimnastyczne. Udział w grach zespołowych podejmowany jest niechętnie. Nie rozumie zasad gier zespołowych. Pomoc nauczyciela podczas zabaw zespołowych. |
4. Trudności wychowawcze
Ewa, jak typowe dziecko z Zespołem Downa, jest powolna i dość często uparta. Wychowanie dziewczynki wymaga więcej zaangażowania i cierpliwości ze strony wychowawców, jak również rodziców. Niezbyt chętnie wykonuje zadania, ciągle musi być motywowana i wspierana w działaniach. Na początku wspólnej pracy Ewa uciekała, np. podczas powrotu z zajęć wf-u czy spaceru, wycieczek. Na takie zachowania od razu reagowałam podczas rozmowy z uczennicą oraz z mamą. Konsekwentnie i cierpliwie tłumaczę zagrożenia, jakie mogą zaistnieć podczas takich sytuacji. Systematycznie trzeba przypominać o obowiązujących zasadach i normach zachowania w szkole.
5. Wnioski do dalszej pracy
- Rozwijać umiejętności porozumiewania się i zdolności rozumowania. Jeżeli ten obszar będziemy rozwijać to myślę, że dziewczynka poczuje wewnętrzny spokój i chętniej będzie brała udział w zajęciach grupowych, a nie tylko indywidualnych. Będzie zachowywała normy panujące w szkole.
- Motywowanie zewnętrzne zamienić na motywację wewnętrzną. Dać wiarę we własne możliwości. Zachęcanie uczennicy do większej aktywności oraz samodzielności w pokonywaniu trudności.
- Zajęcia wychowania fizycznego dostosować do grupy rówieśniczej, z którą przebywa na co dzień. Daje jej to poczucie bezpieczeństwa.
- Systematycznie przypominać i utrwalać zdobytą wiedzę.
podpis nauczyciela wspomagającego
……………………………….
podpis wychowawcy klasy
……………………………………
Sprawozdanie z pracy dydaktyczno-wychowawczej opracowała: Agnieszka Król – Czytelniczka Portalu
