Może być tak, że uczeń ma orzeczenie, abo opinię, ale rodzice Pani o tym nie powiedzieli. Zdarza się, że rodzice zatajają takie informacje. Rozumiem, że nie ma Pani wiarygodnych informacji jak chłopiec funkcjonuje w szkole. Skoro ma takie trudności, o których Pani pisze i nie jest zdiagnozowany, powinien trafić do poradni na badanie. Szkoda, żeby chłopak się męczył.

Pytanie, czy te niskie umiejętności wynikają z tego, że uczeń się „nie uczy”, czy też wynikają z niezależnych od niego ograniczeń. Jeśli chodzi o dobór zadań, to muszą być dostosowane do jego aktualnych możliwości, nie przeskoczy Pani na wyższy poziom, jeśli nie ma opanowanych podstawowych umiejętności matematycznych.

No właśnie po to jest potrzebne badanie w poradni i określenie wskazań do pracy, żeby wiedzieć co ćwiczyć i jakie metody pracy dobrać. Czy ćwiczyć percepcję, wzrokową, słuchową, pamięć itp., żeby ruszyć z czytaniem. Jeśli okazałoby się, że chłopiec ma niepełnosprawność intelektualną, to wtedy praca z oligofrenopedagogiem.

Może chodził, żeby zdiagnozować dysleksję, ale jest to dość długa procedura, więc mogli ją przerwać i może dokumentu nie być.Wydaje mi się, że dobrze byłoby uzyskać jakieś informacje ze szkoły, bo może w szkole taki dokument jest. Przecież jak chodził do poradni, to ktoś go tam skierował, pewnie szkoła.

No cóż. Sprawa jest delikatna. A może jakimiś nieoficjalnymi kanałami?

A może po prostu szczerze z rodzicami porozmawiać, powiedzieć, że chce Pani dziecku pomóc i zapytać o dokumenty lub delikatnie zasugerować wizytę w poradni.