Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 18 stycznia 2022 roku.
Pracując w szkole, zauważyłam, jak trudno naszym uczniom jest zapanować nad własnymi emocjami. Czasami działają tu i teraz, nie pochylają się nad rozwiązaniem problemu bez wchodzenia w konflikt z drugą osobą, co prowadzi do rodzącej się agresji. Odpowiedzią na te problemy może być organizacja zajęć rewalidacji, godziny wychowawczej, w oparciu o program EMOCJE – JAK SOBIE Z NIMI PORADZIĆ, POTRAFIĘ JE NAZWAĆ, WIEM CO CZUJĘ.
Pomóc dziecku zrozumieć i nazwać emocje, poradzić sobie z nimi, zaakceptować samego siebie, niwelować zachowania niepożądane, utrwalać akceptowane – są to niektóre z priorytetów nauczycieli w pracy z dzieckiem. Szczególnie z uczniem o zaburzonym rozwoju, któremu trudno jest zrozumieć otaczającą go rzeczywistość.
We współczesnym świecie dzieci, jak i młodzież, doświadczają często takich zjawisk jak: kryzys autorytetów, wartości i rodziny. Towarzyszą temu różne zaburzenia w prawidłowym funkcjonowaniu młodego człowieka w środowisku rodzinnym, szkolnym oraz rówieśniczym. Częściej w szkole zauważalne jest wycofanie dziecka, nieradzenie sobie z własnymi emocjami; bywa tak, że uczeń staje się nietolerancyjny wobec drugiego człowieka.
Niewątpliwie, obecnie panująca sytuacja epidemiologiczna i związane z nią zamknięcie w domu, zdalna nauka, powrót do szkoły, również odbiły się znacząco na zachowaniu dzieci, umiejętności panowania i wyrażania własnych uczuć. Ma to w konsekwencji znaczący wpływ na ich zdrowie psychiczne, prawidłowe funkcjonowanie w grupie rówieśniczej, jak również dostosowanie społeczne. Nauczyciel towarzyszący na co dzień dziecku w jego ścieżce edukacyjnej, nie tylko przygotowuje zadania, dostosowuje treści i tempo pracy do jego możliwości, zainteresowań i potrzeb. Dba również o zdrowie psychiczne każdego ucznia, pomaga mu zrozumieć świat, otaczającą go rzeczywistość. Kluczowe jest uświadomienie uczniom, jak ważne jest zdrowie psychiczne dla prawidłowego funkcjonowania w klasie oraz w szkole i jak doniosły wpływ na to mają towarzyszące nam emocje.
Przygotowany przeze mnie program zajęć z cyklu „Moje Emocje” skupia się na rozwijaniu i doskonaleniu umiejętności niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania dziecka w środowisku szkolnym, wypracowaniu umiejętności radzenia sobie z własnymi emocjami, rozumienia innych, akceptowania i szanowania poglądów drugiego człowieka. Równie ważnym elementem programu może być tematyka związana ze środowiskiem ucznia, jego najbliższym otoczeniem oraz uczestnictwem w aktualnym życiu społecznym i kulturalnym.
Oczekiwany efekt po wdrożeniu zajęć – uczniowie:
- będą na co dzień potrafili radzić sobie i prawidłowo nazywać towarzyszące im emocje
- będą znali i przyswajali wartości uznane społecznie (miłość, prawda, uczciwość, dyscyplina, odpowiedzialność, nauka, patriotyzm, godność, tolerancja, przyjaźń, współczucie, empatia)
- będą potrafili używać zwrotów grzecznościowych nie tylko na terenie szkoły, ale i poza nią, będą koleżeńscy, kulturalni i mili, zarówno wobec swoich rówieśników, jak i osób starszych
- będą postępować zgodnie z przyjętymi zasadami i normami społecznymi
- posiądą umiejętność radzenia sobie w sytuacjach trudnych, konstruktywnego rozwiązywania konfliktów
- osiągną wzrost poczucia własnej wartości, pozyskają umiejętności autorefleksji, głębszego wglądu w siebie i swoje postępowanie
- będą potrafili rozpoznać zagrożenia, wynikające ze stosowania środków odurzających, poznają mechanizmy uzależnień
- nie będą się kierować w swoich ocenach stereotypowym myśleniem, będą bardziej tolerancyjni i otwarci na drugiego człowieka.
W zajęciach można wykorzystać szeroki wachlarz tematyczny scenariuszy zajęć.
Iwona Prajzendanc – pedagog specjalny/wychowawca – Czytelniczka Portalu