Scenariusz zajęć plastycznych dla dzieci z głęboką niepełnosprawnością intelektualną

Scenariusz zajęć plastycznych z elementami stymulacji polisensorycznej w oparciu o wiersz własnego autorstwa pt. Lokomotywa

Czas trwania: ok. 40-45 minut

Cele główne:

• rozwijanie wyobraźni i aktywności twórczej dziecka,
• budowanie atmosfery zaufania i bezpieczeństwa,
• rozwijanie kontaktu uczeń – terapeuta,
• kształtowanie umiejętności współpracy w grupie,
• rozwijanie sprawności manualnej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej,
• kształtowanie percepcji słuchowej,
• kształtowanie emocjonalnego, poznawczego stosunku do otaczającego świata,
• rozwijanie swobody w posługiwaniu się plamą, barwą i kształtem na płaszczyźnie,
• pobudzanie i pogłębianie uczuć i doznań,
• wdrażanie do uważnego słuchania wiersza,
• uwrażliwienie struktury dłoni i palców poprzez dotykanie i malowanie różnymi artykułami.

Cele szczegółowe – dziecko powinno:

• prawidłowo skupiać uwagę na wykonywanym zadaniu,
• wyrażać swoje odczucia w ekspresji plastycznej,
• rozwijać zainteresowanie otaczającym światem,
• prawidłowo reagować na bodźce wzrokowe, dotykowe i słuchowe,
• w miarę swoich możliwości posługiwać się narzędziami i materiałami plastycznymi.

Formy pracy:

• indywidualna,
• grupowa.

Metody pracy:

• Chromoterapia,
• Metoda Felicji Affolter,
• Elementy sensoplastyki,
• Metoda doświadczeń i eksperymentowania ( np. malowanie różnymi środkami spożywczymi),
• Metoda praktycznego działania,
• pogadanka wprowadzająca,
• Metoda Malowania Dziesięcioma Palcami R. Shaw,
• Metoda oglądowa ( uczenie się przez przeżywanie).

Środki dydaktyczne:

tekturowe szablony wagonów kolejowych, fartuchy ochronne, gotowane buraki, węgiel malarski, masa mydlana, suche pastele, kredki, mazaki, chusteczki nawilżane, ręcznik papierowy, musztarda, plandeka ochronna, miski, tacki, wiersz własnego autorstwa pt. Lokomotywa, miska, woda.

Przebieg zajęć:

1. Powitanie uczestników.
2. Wprowadzenie do tematu zajęć.
3. Zaproszenie dzieci do stołu.
4. Ubranie odzieży ochronnej.
5. Przygotowanie przyborów do malowania (buraki, masa mydlana, pastele, węgiel itp.).
6. Objaśnienie sposobu wykonywania pracy.
7. Przystąpienie do wykonywania pracy w oparciu o wiersz własnego autorstwa
   „Lokomotywa”.
8. Sprzątanie po skończonej pracy (umycie rąk, wytarcie stołu, schowanie narzędzi malarskich, zdjęcie odzieży ochronnej).
9. Podziękowanie za współpracę i zajęcia.

LOKOMOTYWA

Przyjechała na stację wielka lokomotywa,

ciągnęła za sobą ze 100 wagonów chyba.

Każdy wagon po sufit załadowany

i w każdym wagonie inny towar mamy.

Wagon pierwszy wiózł węgiel kamienny

prezent z kopalni – dar bezcenny

(dzieci malują wagon węglem malarskim).

W drugim wagonie, tak dla odmiany

jechały buraki na barszcz buraczany

(dzieci malują kolejny wagon ugotowanymi burakami).

Trzeci wagon jest dla artystów,

w nim kredki, mazaki, pastele i brystol.

(dzieci kolorują kolejny wagon pastelami, mazakami i kredkami).

Czwarty wagon wiezie środki czystości,

mydlaną pianę dla delikatnych jegomości.

(dzieci malują wagon kolejny, używając mydlanej piany)

Piąty wagon jest dla kucharzy,

którym hamburger się zamarzył,

lecz minę będą mieć bardzo smutną,

bo pękły słoiki z musztardą – no trudno!

(malowanie kolejnego wagonu musztardą).

W reszcie wagonów, co było nie wiem,

bo pociąg odjechał, pozostawiając wspomnienie!

Opracowanie: Małgorzata Rudnicka

Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli