Zespół rewalidacyjno-wychowawczy
Data: 23.10.2017 r.
Prowadzący: Alicja Strzelczyk
Uczestnicy: zespół rewalidacyjno-wychowawczy nr IV i V
Forma zajęć: zbiorowa zindywidualizowana
Rodzaj zajęć: poznawcze, manipulacyjne, stymulacyjne
Czas trwania: około 40 minut (ogólnie, aby zakończyć „książkę”- pięć zajęć po 30-40 minut – w zależności od kondycji psychofizycznej wychowanków)
Metody: obserwacji, pokazu, słowna, praktycznego działania, własnych doświadczeń, czynnego podpowiadania ruchów, manipulacyjne, naśladowania ruchów
Środki dydaktyczne: karty pracy, symbole, ilustracje (niektóre z wyraźnie zaznaczonymi konturami z uwagi na dysfunkcję wzroku niektórych wychowanków) przedstawiające cechy charakterystyczne dla pór roku (wiosna, lato, jesień, zima), etykiety z nazwami pór roku, naturalny materiał dydaktyczny (kasztany, szyszki, żołędzie, różne rodzaje liście itp.), kolorowe, białe arkusze papieru rysunkowego, technicznego, zalaminowane kartki kolorowego papieru, symbole PCS, wiersze, zagadki na temat poszczególnych pór roku, nożyczki, klej, pisaki, kredki, rozmaite faktury (faliste, filcowate, gąbkowate), wata, szeleszczący papier, pianka do golenia, guziki, małe kartoniki imitujące prezenty, kolorowa, bibuła
Cele ogólne:
Cele szczegółowe:
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1.Zajęcia wstępne
,,Czy jest z nami (imię wychowanka/ki), kto takie imię ma,
niech (pomacha, uśmiechnie się, klaśnie, wstanie i obróci się itp.) do wszystkich – raz i dwa.
Czy jest z nami (imię wychowanka/ki), kto takie imię ma,
niech (pomacha, uśmiechnie się, cmoknie, klaśnie itp.) do wszystkich – raz i dwa”
2. Zajęcia właściwe
Nauczyciel prowadzący przypomina wychowankom o temacie zajęć, czyli samodzielnym – na miarę możliwości – wykonaniu książki o porach roku. Mówi również o tym, iż dzisiaj będą pisarzami, których zadaniem jest zbieranie materiałów do swojej książki. Wskazuje też, że bardzo ważna jest wzajemna pomoc, rozmowa i „wymiana doświadczeń”. Wychowankowie na poprzednich zajęciach sami wybrali porę roku na temat której chcą zrobić książkę. Następnie nawiązuje do minionej wycieczki, do biblioteki. Wskazuje na funkcję tego miejsca oraz roli i różnorodności książek.
Terapeuta przypomina każdemu z osobna porę roku, którą przedstawi w książce. Rozdaje każdemu wykonaną wcześniej teczkę. Przed wychowankami na stole leżą ilustracje i napisy charakterystyczne dla czterech pór roku: jesieni, wiosny, lata i zimy. Nauczyciel mówi krótkie wiersze związane z wybraną porą roku i prosi wychowanków o właściwe nazwanie jej werbalnie, niewerbalnie (uśmiech, wokalizację, gest).
Nauczyciel stopniowo pokazuje (rozkłada pomoce etapami, aby nie rozpraszać podopiecznych nadmiarem bodźców) atrybuty danej pory roku, prosi o właściwe nazwanie jej; zachęca do samodzielnego wybierania i przyporządkowania do „autora książki” – wychowankom asystują nauczyciele wspomagający oraz opiekun dziecięcy.
Każdy z „pisarzy” ma obok siebie teczkę, do której wkłada atrybuty oraz pomoce związane z tematem swojej książki. Nauczyciel prowadzący włącza piosenkę o tematyce jesiennej, prosi wychowanków o nazwanie jej oraz pyta się, kto jest autorem jesiennej książki. Następnie pokazuje różne rodzaje liści (kasztanowca, klonu, dębu oraz ich owoce). Nauczyciel prowadzący oraz wspomagający pomagają włożyć wychowankom kasztany, noski klonowe, żołędzie do kopert w swojej teczce. Następnie dla odróżnienia podopieczni dotykają gałązki iglastej oraz wkładają szyszki do kopert.
W celu rozróżnienia kolejnej pory roku, nauczyciel włącza piosenkę o tematyce zimowej i analogicznie jak z jesienią prosi o nazwanie jej oraz autora książki. Terapeuta czyta wiersze o Mikołaju, Świętach Bożego Narodzenia, choince. Daje autorce książki potrzebne materiały.
Następnie nauczyciel prowadzący włącza kolejną porę roku o tematyce wiosennej i podobnie jak poprzednio prosi o nazwanie jej oraz autora książki. Czyta wiersze o oznakach wiosny, ptakach (jaskółce, skowronku, bocianie), kwiatach (przebiśnieg, pierwiosnek). Podaje wychowance odpowiednie materiały do teczki (nauczyciel wspomagający pomaga w tych czynnościach). Kolejnym utworem do rozpoznania jest piosenka o Świętach Wielkanocnych i symbolach z nimi związanych.
Materiały do teczek to, między innymi: wycięte choinki, małe kartoniki imitujące prezenty, sianko, aniołki, palemka wielkanocna, liście, gałązki iglaste, kasztany, szyszki, żołędzie, liście, obrazki grzybów, zwierząt, ptaków, kwiatów, ilustracje koszyczka wielkanocnego, laurki dla mamy. Dodatkowym elementem ułatwiającym określenie pory roku jest także słuchanie utworów muzycznych oraz słuchanie wierszy, zagadek tematycznych.
Na kolejnych zajęciach wychowankowie samodzielnie lub z pomocą nauczyciela prowadzącego, nauczycieli wspomagających oraz opiekuna wycinają, kolorują, obrysowują kontury, przyklejają poszczególne elementy na swoje kartki. Wychowankowie zachęcani są do liczenia, utrwalania znajomości pojęć przestrzennych itp.). Terapeuta nazywa poszczególne symbole PCS i prosi wychowankę o ich wskazanie.
W sytuacji, kiedy wszystkie atrybuty pór roku zostaną przyporządkowane do każdego z wychowanków, terapeuta pomaga w scaleniu kartek, aby przyjęły formę książki za pomocą dziurkacza i tasiemki.
3. Zajęcia końcowe
Autor: Alicja Strzelczyk
Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli
Temat: Rozwijanie sprawności ruchowej, umiejętności obserwacji i wykorzystywania informacji w działaniu - zajęcia w ogrodzie.…
1. Rola diagnozy w projektowaniu działań rewalidacyjnych, wychowawczych i kompensacyjnych Diagnoza w pedagogice specjalnej obejmuje…
,,Solidarność musi iść przed walką (…) co to znaczy solidarność? Solidarność to znaczy sposób bytowania…
Przez lata pracy jako nauczyciel i pedagog specjalny nigdy nie przypuszczałam, że będę miała okazję…
Często o wyborze ścieżki kariery decydują umiejętności rozwijane od najwcześniejszych lat. Rolą rodzica jest wytropienie…
Podstawa programowa dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym ma za zadanie…