Komunikacja językowa stanowi ważny element funkcjonowania społecznego. Zdecydowana większość, jeśli nie wszystkie aspekty codziennego życia, wymagają od nas wchodzenia w różne interakcje z innymi. Dlatego niezbędną sprawą jest umiejętność werbalnego porozumiewania się. Zdolności tych każdy człowiek nabywa w toku rozwoju – początki sięgają już życia prenatalnego, a proces doskonalenia tych umiejętności trwa właściwie przez całe życie. W przypadku dzieci, których rozwój mieści się w granicach normy, umiejętności komunikacyjne nie odbiegają od normy. Dziecko uczy się nawiązywania i odwzajemniania interakcji w sposób naturalny i podobnie opanowuje umiejętność społecznego funkcjonowania w różnych jego aspektach. Inaczej wygląda sytuacja dzieci z autyzmem. One nie mają motywacji do nabywania kompetencji społecznych w ogóle, a tym bardziej do komunikowania się z innymi. Społeczne funkcjonowanie dziecka z autyzmem we wszystkich jego zakresach, aby było skuteczne i doprowadziło do pożądanego rezultatu, jest procesem długim, zaplanowanym i przeprowadzanym stopniowo według określonych reguł.
Niniejsza praca jest próbą ukazania komunikacji językowej dwóch dziewięcioletnich chłopców: z prawidłowym rozwojem mowy i autyzmem oraz dokonania analizy porównawczej. W pierwszym rozdziale przedstawione zostały informacje na temat etapów rozwoju mowy dziecka od okresu prenatalnego, przez etap niemowlęcy, żłobkowo – przedszkolny, do wczesnoszkolnego. Drugi rozdział poświęcony jest zagadnieniom związanym z autyzmem; przedstawione tu zostały definicja, kryteria diagnostyczne, podstawowe symptomy. W rozdziale tym opisane zostały również zaburzenia w komunikowaniu się, jakie przejawiają osoby dotknięte tą niepełnosprawnością. W rozdziale metodologicznym przedstawiony został cel pracy, problemy badawcze i hipotezy. Zaprezentowano wykorzystane metody, techniki i narzędzia badawcze. Ostatnie rozdziały zawierają prezentację wyników badań oraz krótką dyskusję. Zawarte zostały tu informacje dotyczące cech komunikacji językowej dziecka z prawidłowym rozwojem mowy oraz autyzmem. Ostatni rozdział stanowi podsumowanie i próbę interpretacji wyników.
Autor: Marta Jamioł – Czytelniczka Portalu
Temat: Rozwijanie sprawności ruchowej, umiejętności obserwacji i wykorzystywania informacji w działaniu - zajęcia w ogrodzie.…
1. Rola diagnozy w projektowaniu działań rewalidacyjnych, wychowawczych i kompensacyjnych Diagnoza w pedagogice specjalnej obejmuje…
,,Solidarność musi iść przed walką (…) co to znaczy solidarność? Solidarność to znaczy sposób bytowania…
Przez lata pracy jako nauczyciel i pedagog specjalny nigdy nie przypuszczałam, że będę miała okazję…
Często o wyborze ścieżki kariery decydują umiejętności rozwijane od najwcześniejszych lat. Rolą rodzica jest wytropienie…
Podstawa programowa dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym ma za zadanie…