Scenariusz zajęć czytelniczo-rewalidacyjnych dla uczniów klasy III szkoły podstawowej na podstawie książki Grzegorza Kasdepke „Detektyw Pozytywka”

Uczniowie lubią rozwiązywać zagadki. Lubią także różne rekwizyty i zabawy, które wzbudzają zainteresowanie i teatralizują zajęcia. Warto te zainteresowania połączyć podczas zajęć czytelniczych z lekturą, które mogą także służyć rewalidacji. Takie zajęcia przeprowadziłam z pozytywnym skutkiem z uczniami klasy III złożonej z uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim.

Temat: Spotkanie z detektywem Pozytywką.

Treści z podstawy programowej:

• Uczeń słucha z uwagą lektur i innych tekstów czytanych przez nauczyciela, uczniów i inne osoby

Cel główny:

Uczeń:

• w atrakcyjny sposób zapoznaje się z lekturą szkolną, usprawniając swoje funkcje intelektualne

Cele szczegółowe:

Uczeń:

• zapoznaje się z fragmentami książki Grzegorza Kasdepke „Detektyw Pozytywka”
• uważnie słucha opowiadania
• opisuje bohatera i jego miejsce pracy
• wykonuje zadania usprawniające koncentrację, spostrzegawczość, funkcje wzrokowe i słuchowe

Wiek i grupa uczestników:

• 8-9 lat
• 15 osób

Czas pracy:

• 60 minut

Formy pracy:

• indywidualna
• grupowa

Metody pracy:

• pogadanka
• podająca (głośne czytanie, słuchanie audiobooka)
• aktywizująca (udział w zabawie)

Materiały dodatkowe:

• „Detektyw Pozytywka” – audiobook CD
• prezentacja w programie Microsoft PowerPoint Spotkanie z detektywem Pozytywką
• torba z różnymi akcesoriami (peruki, okulary, grzebienie, lusterko, szminka, kapelusz)
• plansza z przedmiotami używanymi przez detektywa
• nagrania dźwięków wydawanych przez różne urządzenia domowe
• woreczek z przedmiotami o różnych kształtach i fakturach
• kolorowanki z postacią detektywa Pozytywki

Warunki techniczne:

• sala lekcyjna lub biblioteka
• komputer, rzutnik, ekran

Przebieg spotkania:

1. Wzbudzam zainteresowanie: prezentuję uczniom torbę, którą znalazłam na strychu mojego domu. Wyjmuję z niej różne kolorowe akcesoria: peruki, okulary, lusterko, szminkę, grzebienie, kapelusz. Uczniowie z zaciekawieniem oglądają kolejne rzeczy, przymierzają i próbują odgadnąć, kto i do czego mógł używać tych przedmiotów. Pojawiają się różne propozycje, np. aktorka, fryzjerka. Następnie przedstawiam planszę z książki „Biuro detektywistyczne Lassego i Mai”, na której widnieje: aparat fotograficzny, lornetka, szkło powiększające, lusterko, latarka, peruka. Dzieci odgadują, że te przedmioty mogą być przydatne w pracy detektywa.

2. Zapisuję na tablicy słowo detektyw. Rozmawiamy o tym, kim jest ta osoba i czym się zajmuje. Uczniowie formułują swobodne wypowiedzi, odwołując się do oglądanych przez siebie filmów i programów telewizyjnych.

3. Zapoznaję uczniów z postacią detektywa Pozytywki przy pomocy prezentacji wyświetlonej na ekranie. Czytam fragment książki opisujący agencję detektywistyczną „Różowe Okulary”. Uczniowie opisują wygląd detektywa i jego miejsce pracy:

Detektyw Pozytywka – sympatyczny dziwak o rudych włosach, który rozwiązuje różne zagadki. Jako broni używa tylko kaktusa. Mieszka i pracuje na poddaszu starej kamienicy. W jego agencji detektywistycznej „Różowe Okulary” mieści się tylko kilka sprzętów: ministolik szachowy, dwa składane krzesełka, zepsuty czajnik i kaktus.

4. Włączam audiobook i wspólnie słuchamy zagadek „Gdzie są moje skarpetki w delfiny?” i „Wstyd!”. Uczniowie próbują odpowiedzieć na pytania:
Co się stało ze skarpetkami? Co się stało z wazonem pani Majewskiej?

5. Czytam zapisany na slajdzie prezentacji wiersz, a dzieci dopowiadają zapisane w nawiasie zakończenia:

Mamy oczy do… (patrzenia, widzenia, obserwowania).
Mamy uszy do… (słuchania).
Język zaś do… (próbowania, smakowania),
a nos mamy do… (wąchania).
Rękoma swymi badamy,
wszystko czego… (dotykamy).
A gdy przy tym naszą głowę zaangażujemy,
to bez trudu zagadki
wszystkie rozwiążemy.

6. Zapraszam uczniów do wspólnej zabawy. Zajęcia w mojej szkole odbywają się w małych klasach, co umożliwia każdemu dziecku udział w zadaniach, za które otrzymują sprawności detektywistyczne.

Zadanie 1.
Co się zmieniło?
Jedna osoba wychodzi z sali, a pozostałe zmieniają coś w wyglądzie innej osoby lub sali, np. zarzucają chustę na ramiona, wkładają okulary, siadają w innym miejscu, przesuwają krzesła. Uczeń wraca do klasy i wskazuje, co się zmieniło.

Zadanie 2.
Rozpoznawanie dźwięków.
Uczniowie otrzymują obrazki różnych sprzętów domowych. Następnie odtwarzam nagrania: pralki, suszarki, zegara, odkurzacza, a dzieci rozpoznają urządzenia i układają obrazki w takiej kolejności, w jakiej usłyszały dźwięki.

Zadanie 3.
Rozpoznawanie przedmiotów po dotyku.
Biorący udział w zabawie mają oczy zasłonięte chustą. Wyjmują z woreczka przedmioty, opisują ich cechy (np. miękki, pachnący) i starają się rozpoznać je po dotyku.

Zadanie 4.
Kolorowanie z pamięci.
Uczniowie otrzymują kolorowanki z postacią detektywa Pozytywki, które wypełniają kolorami, aby powstał wizerunek jak najbardziej zbliżony do ilustracji z książki Grzegorza Kasdepke. Na koniec porównujemy efekty pracy z okładką książki.

7. Zakończenie: podziękowanie uczestnikom zajęć za aktywny udział.

Literatura:

• Grzegorz Kasdepke, Detektyw Pozytywka, Warszawa: Nasza Księgarnia, 2018.
• Jolanta Rojewska, Grupa bawi się i pracuje. Zbiór grupowych gier i ćwiczeń psychologicznych część II, b.m.: Oficyna Wydawnicza „Unus”.

Autor: Natalia Gnyp-Achtelik – Czytelniczka Portalu
Szkoła Podstawowa Specjalna nr 38 w Zabrzu
Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 4 w Gliwicach