Przedszkolaki od rana wypatrywały przez okno białych płatków śniegu (machanie białymi chustami). Wszyscy obiecywali, że dzisiaj będą intensywne opady. Stały w oknie z nosami przyklejonymi do szyby i niecierpliwie czekały, aż się to wydarzy.

O ileż było radości, gdy wreszcie z nieba zaczęły sypać miliony białych śnieżynek! (dotykanie styropianowych kulek). Śnieg padał i padał… Wszystko dookoła: drzewa, krzewy, ławki w parku, drogi, samochody, pokryło się białym śnieżnym puchem (dotykanie waty).

Dzieci szybko ubrały się w ciepłe ubrania (dotykanie faktury kożucha) i wybiegły na podwórko. Nagle usłyszały cichutkie ćwierkanie małego wróbelka przy karmniku, który przed nastaniem zimy dzieci zaniosły do ogrodu (dotykanie piórek). Trząsł się z zimna i musiał być bardzo głodny. Dzieci poczęstowały go specjalnym ziarnem, które wsypały do karmnika (zanurzanie dłoni w misce z ryżem). Kiedy dzieci nakarmiły wróbelka i jego towarzyszy, postanowiły urządzić sobie zabawy na śniegu.

Był wielki mróz i śnieg skrzypiał pod butami (ugniatanie folii bąbelkowej). Oszronione gałęzie drzew lśniły w słońcu niczym diamenty (oglądanie zimnych ogni). Dzieci najpierw wymyśliły zabawę w śnieżki (ugniatanie kul z folii aluminiowej). Następnie poszły ślizgać się na lodowisku (dotykanie kostek lodu). Na końcu postanowiły ulepić bałwana (turlanie dużych piłek).

Gdy przedszkolaki doświadczyły już zabaw na śniegu, zadowolone wróciły do przedszkola, gdzie czekała na nich aromatyczna gorąca herbata z sokiem malinowym, goździkami i pomarańczą (zanurzanie rąk w ciepłej wodzie, picie ciepłej herbaty, wąchanie goździków i pomarańczy/olejku goździkowego i pomarańczowego).

Opowiadanie sensoryczne opracowała: Bogumiła Kolbuszewska-Niedbała, nauczyciel dzieci przedszkolnych w przedszkolu specjalnym

Czytelniczka Portalu