Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 9 maja 2023 roku.
Dotyczy dziecka z niepełnosprawnością sprzężoną: autyzm dziecięcy i niepełnosprawność intelektualna w stopniu umiarkowanym.
Kierunki oddziaływań terapeutycznych:
- Dostarczanie dużych dawek wrażeń proprioceptywnych i technik wyciszających w celu regulacji stanu pobudzenia dziecka
- Kontrolowana stymulacja przedsionkowa w różnych kierunkach i pozycjach ciała dziecka
- Normalizacja pracy systemu słuchowego i wzrokowego
- Praca nad pełną integracją odruchów TOB, ATOS i STOS
- Poprawa reakcji równoważnych, także podczas ruchu
- Poprawa stabilizacji centralnej oraz regulacja napięcia mięśniowego
- Praca nad płynnością ruchów oczu i umiejętnością ich izolowania od ruchów głowy
- Rozwijanie koordynacji ruchowej w obrębie dużej i małej motoryki
- Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej
- Rozwijanie umiejętności wykonywania wolnych, dobrze kontrolowanych i precyzyjnych ruchów ciała, ruchów izolowanych (tułów, barki, ramiona, przedramiona, ręce, palce)
- Rozwijanie umiejętności naśladowania ruchów ciała
Do kierunków pracy z dzieckiem został dostosowany proponowany poniżej schemat jednostki terapeutycznej.
Schemat jednostki terapeutycznej:
czas: 60 minut
I Stymulacja bazowych systemów sensorycznych – 25 minut:
1. Stymulacja przedsionkowa – ruch rotacyjny Ѻ :
Przykład:
- ćwiczenie na huśtawce obrotowej: dziecko buja się na huśtawce w różnym ułożeniu ciała (na siedząco, na brzuchu, na plecach, na boku), samo wprowadza się w szybki ruch, a terapeuta często zmienia kierunek ruchu.
2. Stymulacja głębokiego docisku:
Przykład:
- dociskanie piłką rehabilitacyjną, następnie dziecko przeciska się przez wąski tunel wypełniony różnymi fakturami.
3. Stymulacja przedsionkowa – ruch liniowy ↔ :
Przykład:
- dziecko leżąc na brzuchu na deskorolce odbija się dłońmi od ustawionych materacy, wraca tyłem i odbija się stopami.
4. Stymulacja proprioceptywna:
Przykład:
- dziecko przenosi ciężkie przedmioty w określone przez terapeutę miejsca.
5. Stymulacja przedsionkowa – ruch góra- dół ↕ :
Przykład:
- dziecko skacze na batucie i przybija z terapeutą „piątki”, za każdym razem terapeuta zmienia położenie dłoni.
6. Stymulacja proprioceptywna:
Przykład:
- dziecko leży przykryte pledem na huśtawce, terapeuta ugniata ciało wałkiem rehabilitacyjnym.
II. Aktywności motoryczno-sensoryczne – 30 minut:
1. Kontrola posturalna:
Poprawa napięcia mięśniowego, reakcji równoważnych, stabilizacji ciała, pracy oczu z włączeniem stymulacji przedsionkowej.
Przykłady:
- dziecko przechodzi po ławeczkach gimnastycznych i zrzuca woreczki raz jedną, raz drugą nogą, po opanowaniu ćwiczenia dodajemy nowe elementy np. dziecko zrzuca tylko woreczki podświetlone latarką, albo określonego koloru
- dziecko leżąc na deskorolce podciąga się na elastycznej linie, po opanowaniu zadania można dołączyć np. zbieranie woreczków, piłeczek i rzucanie ich do obręczy.
2. Planowanie motoryczne i koordynacja ruchów ciała:
Rozwijanie schematu ciała, koordynacji ruchowej i zdolności naśladowania z włączeniem stymulacji przedsionkowej.
Przykłady:
- dziecko łapie bańki w różnych pozycjach ciała (stojąc, leżąc, siedząc) nazwanymi przez terapeutę częściami ciała
- dziecko i terapeuta stoją naprzeciwko siebie na mało stabilnej powierzchni (koc podłożony poduchami, bańka, równoważnia – stopniowanie trudności), dziecko naśladuje ruchy terapeuty w odbiciu lustrzanym, zaczynamy od prostych ruchów.
3. Różnicowanie sensoryczne:
Różnicowanie dotykowe i słuchowe, rozwijanie precyzyjnych ruchów ciała oraz zdolności do odtwarzania prostych rytmów.
Przykłady:
- dziecko turla się po rozłożonych materacach, na odpowiedni sygnał dźwiękowy zmienia kierunek ruchu
- terapeuta masuje plecy dziecka przedmiotami o różnych fakturach, zadaniem dziecka jest rozpoznanie faktury
- dziecko powtarza sekwencje, np. rzuć woreczek do góry, klaśnij dwa razy.
III. Stymulacja wyciszająca – 5 minut:
Przykład:
- masaż wyciszający – zawijanie w materac: dziecko powoli zawijamy w materac, przy każdym obrocie dociskamy i oklepujemy, po zawinięciu pozwalamy mu wydostać się z zawiniętego materaca, tak by musiało się przeciskać i siłować.
Autor: Karolina Łuniewska – Czytelniczka Portalu