Dzieci z MPD (mózgowe porażenie dziecięce) – oprócz dominujących zaburzeń ruchowych (niedowłady kończyn, ruchy mimowolne, zaburzenia równowagi), występować mogą różnego stopnia opóźnienia rozwoju umysłowego, zaburzenia zachowania, uszkodzenia narządu wzroku, słuchu i nieprawidłowości w rozwoju mowy.

Ogólne zasady postępowania z uczniem z MPD

• w miarę możliwości odpytywanie ustnie
• sprawdziany dostosowane do możliwości dziecka z uwzględnieniem jego różnych trudności
• nieocenianie strony graficznej prac i zeszytów
• praca na konkretach
• wydłużenie czasu opanowania dłuższych treści materiału

Dzieci upośledzone umysłowo w stopniu lekkim charakteryzuje nieudolność syntetycznego ujmowania zdobytych wiadomości i wiązania ich w logiczne całości, ubóstwo wnioskowania i sądów.

Ogólne zasady postępowania

• umożliwianie pracy w małych grupkach, korzystając ze wsparcia i kompetencji kolegów,
• praca na konkretach z uwzględnieniem krótkotrwałych okresów koncentracji
• kierowanie krótkich i zrozumiałych poleceń
• atrakcyjny wizualnie materiał podawać etapami, krótkimi porcjami; korzystanie z różnych pomocy dydaktycznych
• wykorzystywanie dobrego poziomu pamięci operacyjnej
• uwzględnianie wolnego tempa uczenia się; więcej czasu na opanowanie materiału, materiał podzielony na mniejsze partie
• angażowanie do wypowiedzi ustnej uporządkowanej
• przy ocenianiu uwzględnianie możliwości wystąpienia błędów mających związek z wadą wymowy
• stosowanie pytań naprowadzających, wyjaśnianie poleceń podczas sprawdzianów
• zwracanie szczególnej uwagi na odróżnianie istotnych szczegółów; podkreślanie markerem rzeczy ważnych do zapamiętania; stosowanie ćwiczeń doskonalących szybkość i precyzyjność spostrzegania
• uwzględnianie w ocenie wkładu pracy w wykonanie ćwiczenia,
• stosowanie różnorodnych form wzmocnień pozytywnych w celu zwiększenia motywacji do nauki.

Dzieci upośledzone umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym – bardzo duże utrudnienia w przyswajaniu pojęć abstrakcyjnych, w rozumieniu stosunków logicznych (przedoperacyjny poziom rozwoju poznawczego), mowa często jest agramatyczna, bełkotliwa i niewyraźna, słownictwo ubogie.

Ogólne zasady postępowania

• bazowanie na doświadczeniach z życia codziennego; na tekstach wierszy, piosenek, opowiadań związanych z życiem codziennym, często wprowadzać zajęcia praktyczne;
• pracować z uczniem na konkretnych modelach, kolorowych ilustracjach, ruchomych elementach
• kontrolowanie uwagi ucznia: zajęcia i zadania powinny być urozmaicone, często zmieniane, by nie dopuszczać do nudy
• większy nacisk na wypowiedzi ustne
• wzbogacanie słownika, w czasie wypowiedzi naprowadzanie na właściwy tok myślenia,
• mobilizowanie do ćwiczeń usprawniających spostrzeganie, odróżnianie istotnych cech, szczegółów, przedmiotów na ilustracjach
• zachęcanie do wykonywania prać plastycznych w celu usprawniania grafomotoryki.
• zadawanie do domu tyle, ile dziecko jest w stanie wykonać samodzielnie
• wydłużanie czasu na wypowiedzi ustne i prace pisemne;
• liberalne ocenianie poprawności ortograficznej i graficznej pisma,
• ocenianie za wiedzę i wysiłek włożony w wykonanie zadania.

Autor: Ilona Rudzińska