Temat zajęć: Zajęcia relaksująco-zabawowe grupowe.

Uczestnicy zajęć:

dzieci ze znaczną i głęboką niepełnosprawnością intelektualną

Cele ogólne:

• rozwijanie somatognozji
• polisensoryczne oddziaływanie na zmysły
• budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa
• inicjowanie i podtrzymywanie kontaktu wzrokowego oraz emocjonalnego z podopiecznymi
• obniżanie napięcia psychofizycznego

Cele operacyjne – dziecko:

• odczuwa przyjemne doznania w ciele
• gromadzi nowe doświadczenia w zakresie dotyku zewnętrznego i propriocepcji
• rozwija percepcję wzroku, słuchu oraz powonienia
• rozwija umiejętność koncentracji uwagi na prezentowanych bodźcach
• doskonali umiejętność czekania na swoją kolej

Metody pracy:

• Żywioły – woda, powietrze
• metoda komunikacji werbalnej i niewerbalnej
• metoda F. Affolter
• elementy metody H. Wintreberta
• terapia przez zabawę
• elementy muzykoterapii
• elementy aromaterapii

Forma zajęć:

grupowe

Czas zajęć:

60 minut

Pomoce:

• zaklinacz deszczu krótki i długi, grzechotki, marakasy, duże muszle, papierowa tuba (np. po papierowym ręczniku kuchennym)
• odtwarzacz CD, płyta z muzyką relaksującą, płyta z kołysankami, chusta Klanzy
• wentylatorek z przywiązanymi tasiemkami, wachlarz, mgiełka do twarzy, piłeczki z wypustkami
• domowy peeling, schłodzone żelowe maski na zmęczone oczy, maseczka z glinki zielonej
• płatki kosmetyczne, chusteczki papierowe i nawilżające, materace, latarka, koc, zabawki

Tok zajęć

I Rozpoczęcie zajęć

Indywidualne powitanie prowadzącego z każdym dzieckiem w różny sposób, np.: przez podanie ręki, „przywitanie po eskimosku”, „misiowy” uścisk, ukłon, dygniecie, pomachanie ręką z jednoczesnym skandowaniem dzień-do-bry, itp.

II Zajęcia właściwe

1. Relaksacja według Wintreberta.

A) Poczujmy dłoń, przedramię:

• ruchy unoszenia i opuszczania,
• ruchy unoszenia i samodzielnego opadania,
• ruch krążenia,
• ruchy w płaszczyźnie poziomej.

B) Poczujmy całą rękę:

• ruchy unoszenia i opuszczania,
• ruchy unoszenia i samodzielnego opadania,
• ruch krążenia,
• ruchy w płaszczyźnie poziomej,
• ruchy huśtania.

2. Relaksujące dźwięki.

A) Słuchanie dźwięków grzechotek, marakasów, zaklinaczy deszczu:

• z pewnej odległości,
• z bliska,
• wspomaganie dziecka w wydobywaniu dźwięków z instrumentów.

B) Przykładanie do uszu muszli morskich.

C) Mówienie szeptem przez tubę (30 sekund na ucho).

3. Relaks przy muzyce.

Słuchanie muzyki relaksującej w pozycji leżącej na materacu, w zaciemnionym pomieszczeniu:

• owiewanie odkrytych części ciała dziecka powietrzem przy użyciu wentylatorka oraz wachlarza,
• zraszanie twarzy oraz dłoni dzieci mgiełką do twarzy,
• nakładanie na oczy żelowych masek oraz maseczki z zielonej glinki na twarz,
• masaż dłoni oliwką z dodatkiem suchej kaszy manny i kilku kropel olejku różanego,
• masaż stóp piłeczką z wypustkami.

4. Zabawy.

A) Zabawa relacyjno-relaksująca:

• „płynie woda (x 2) – palcem wskazującym rysujemy linię falistą na powierzchni od szyi do brzucha (x 2)
• pada deszcz (x 2) – oklepujemy palcami obu dłoni powierzchnię klatki piersiowej i brzucha (x 2)
• wieje wiatr (x 2)  – dmuchamy na dziecko, na jego powierzchnię odkrytą (x 2)
• słońce świeci (x 2) – obie dłonie wykonują ruch głaskania okrężnego klatki piersiowej (x 2)
• a w wodzie kąpią się dzieci (x 2) – obie dłonie wykonują ruch poszczypywania powierzchni brzucha (x 2)”.

B) Podążanie wzrokiem za światłem latarki przemieszczającym się po ciele dziecka i różnych przedmiotach oraz skupianie wzroku na przedmiotach oświetlanych latarką pod kocem.

C) Z chustą Klanzy:

• „Na dnie” – falowanie ponad głowami leżących dzieci, swobodne opadanie chusty na leżących.
• „Wspólna kołderka” – siedzenie w kręgu na podłodze, dzieci przykryte są do pasa chustą, dorośli delikatnie wachlują chustą nad kolanami. Słuchanie kołysanki i jednoczesne kołysanie dzieci w ramionach.

III Zakończenie zajęć

Śpiewanie piosenki „Żegnaj” na melodię „Panie Janie”: („Żegnaj, … (imię) (x 2). Nadszedł czas (x 2). Dzisiaj cię żegnamy, jutro znów spotkamy. Wróć do nas (x 2)”, M. Bogdanowicz „W co się bawić z dziećmi? str.16).

Opracowanie: Emilia Ryszkiewicz

Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli