Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 28 października 2023 roku.
Temat: Porozmawiajmy o dokuczaniu
Klasa:
1-3 szkoła podstawowa
Formy pracy:
indywidualna, grupowa
Metody pracy:
burza mózgów, swobodne wypowiedzi, praca w grupie, drama
Środki dydaktyczne:
piłeczka, tablica i mazaki, historyjka „Podróż do Krainy Wściekłości” (załącznik 1), duża kostka do gry z niedokończonymi zdaniami, kartki z napisami: tak, nie, nie wiem, pytania (załącznik 2) oraz kartki i ołówki dla dzieci
Cele zajęć:
- kształtowanie postaw prospołecznych
- przybliżenie problemu dokuczania
- integracja klasy
- rozwijanie wyobraźni
Przebieg zajęć:
- Przypomnienie zasad kulturalnego zachowania się podczas zajęć i przestrzegania reguł obowiązujących w klasie.
- Rundka wprowadzająca – nauczyciel rzuca do ucznia piłeczkę i zadaje mu pytanie, np. jak się dzisiaj czujesz?; co robiłeś wczoraj po szkole?; czy wstałeś dzisiaj w dobrym humorze? Ostatnie pytanie będzie nawiązaniem do dzisiejszego tematu: czy lubisz, jak ktoś tobie dokucza? (każdy uczeń odpowiada na jedno pytanie).
- Nauczyciel pyta się uczniów, czym dla nich jest dokuczanie? – wszystkie odpowiedzi zapisuje na tablicy. Pytania pomocnicze: dlaczego dokuczanie jest złe?; co czują osoby, którym się dokucza? – krótkie podsumowanie zapisanych wyrazów.
- Zabawa ruchowa: nauczyciel czyta historyjkę „Podróż do Krainy Wściekłości” (załącznik nr 1.), a dzieci ją inscenizują. Po zakończeniu zabawy nauczyciel zadaje pytania: jak dzieci się czuły podczas zabawy, a jak się czują po jej zakończeniu?
- Kończenie zdań – nauczyciel z dziećmi siada w kręgu, dzieci rzucają kostką i kończą niedokończone zdanie, np. najbardziej lubię…, moja ulubiona zabawa to…, uwielbiam…, moim marzeniem jest…, najbardziej chciałbym…. .
- Quiz – nauczyciel kładzie na podłodze 3 kartki z napisami „TAK”, „NIE”, „NIE WIEM”, następnie czyta pytania (załącznik nr 2) – zadaniem dzieci jest podejść do odpowiedniej karteczki z odpowiedzią – krótka rozmowa naprowadzająca na poprawną odpowiedź.
- Wspólne układanie kodeksu DOBREGO KUMPLA – dzieci zastanawiają się, jaki powinien być dobry kumpel. Zapisanie wypunktowanego kodeksu na kartce i podpisanie go przez uczniów na znak, że się z tym zgadzają. Powieszenie kodeksu w widocznym miejscu w klasie.
Ewaluacja:
Uczniowie na kartce obrysowują swoje dłonie i je podpisują, następnie wszyscy piszą/rysują każdemu coś miłego. Chętne osoby prezentują swoje dłonie na papierze.
Pobierz scenariusz z załącznikami
Autor: Katarzyna Chmielewska – Czytelniczka Portalu
