Scenariusz zajęć rewalidacyjno-wychowawczych – sensomotoryka

Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 8 października 2018 roku.

Scenariusz ten przeznaczony jest do realizacji podczas indywidualnych zajęć rewalidacyjno-wychowawczych z dzieckiem z głęboką niepełnosprawnością intelektualną oraz współwystępującymi przykurczami mięśniowymi kończyn górnych i dolnych, deformacjami kostnymi.

Temat zajęć:  STYMULACJA  SENSOMOTORYCZNA

 Środki dydaktyczne:

  • płytki fakturalne
  • masażer z funkcją termiczną
  • ciastolina
  • przybory higieniczne
  • ssak
  • wiklinowy fotel
  • oliwka
  • koce i poduchy

Cele zajęć

Cel ogólny:     

  • zbieranie wrażeń zmysłowych płynących z własnego ciała i z otaczającego świata

Cele szczegółowe:

  • odczuwanie dotyku w obrębie ciała, reagowanie na różne faktury, bodźce termiczne
  • odbieranie wrażeń westybularnych poprzez ruch w przestrzeni – kołysanie, obracanie
  • czucie swojego ciało poprzez ruch bierny
  • uzyskanie lepszej kondycji fizycznej poprzez masowanie ciała i częste zmiany pozycji

Metody pracy:

  • Stymulacja sensoryczna
  • Ćwiczenia ruchowe
  • Masaż Shantali
  • Masaż twarzy
  • Terapia regulacyjna Castillo – Moralesa
  • Czynności opiekuńcze

Formy pracy: indywidualna

Przebieg zajęć

 I     ZAJĘCIA  WSTĘPNE
  1. Powitanie oparte na dotyku, ale wsparte słowem – rytuał.
  2. Zabiegi higieniczne i pielęgnacyjne.
  3. Pozycjonowanie przygotowujące do zajęć.

 Czas: 5 minut

II     ZAJĘCIA   WŁAŚCIWE
Lp TOK AKTYWNOŚĆ NAUCZYCIELA OCZEKIWANA AKTYWNOŚĆ UCZNIA CZAS
1. Masaż twarzy Pozycjonuje wychowanka tak, by mieć dostęp do twarzy. Natłuszcza ręce oliwką. Oswaja z dotykiem. Masuje kolejno:

–        szyję

–        policzki od nosa i warg w kierunku skroni ruchem różnorodnym

–        policzki od podbródka do skroni ruchem różnorodnym

–        czoło od środka do ucha

–        wargi

 

Odczuwa dotyk w obrębie twarzy. Mową ciała wyraża odczucia z tym związane. 5 min
 

2.

 

Masaż ciała metodą Shantali

Pozycjonuje wychowanka w zależności od masowanej części ciała. Jeśli to możliwe zdejmuje części garderoby by mieć dostęp do masowanej części ciała. Natłuszcza ręce oliwką. Wykonuje rytmiczne powtarzane 4-5 razy głaszczące ruchy masując kolejno:

–        klatkę piersiową

–        ręce

–        dłonie

–        brzuch

–        nogi

–        stopy

–        grzbiet

 

Odczuwa masowanie, głaskanie poszczególnych części ciała. Mową ciała wyraża odczucia z tym związane. 10 min
 

3.

 

Stymulacja dotykowa materiałami o zróżnicowanej fakturze.

Pozycjonuje wychowanka. Oswaja z dotykiem.

Przybliża wrażenia czuciowe uwzględniając sygnały płynące z ciała. Pociera nimi najpierw ręce, potem inne dostępne części ciała jak twarz, szyję, ręce, dłonie, nogi, stopy, plecy, brzuch. Stara się zakończyć stymulację bodźcem najbardziej przyjemnym.  Śledzi reakcje związane z użyciem danej faktury.

 

Odczuwa różnorodne faktury i wyraża z tym związane odczucia. Reaguje na dotyk kolejnych faktur, mową ciała wyraża swoje upodobania, zmianę faktury.

 

10 min
 

4.

 

Stymulacja termiczna.

Uruchamia w masażerze funkcję termiczną. Dostarcza wychowankowi wrażenia termiczne – ciepło. Pociera poszczególne partie ciała: ręce, dłonie, brzuch, plecy, nogi, stopy. Śledzi i stosuje się do reakcji. Odbiera wrażenia termiczne co wyraża mową ciała.

 

 

5 min
 

5.

 

Stymulacja westybularna angażująca  zmysł równowagi.

Przygotowuje bujany fotel – wyścieła go, przygotowuje podkładki. Przenosi wychowanka, pozycjonuje. Kołysze fotel obserwując reakcje związane ze  stymulacja zmysłu równowagi i dbając o komfort fizyczny. Po zakończonej stymulacji przenosi wychowanka na łóżko pozycjonując. Odbiera wrażenia płynące ze zmysłu równowagi. Wyraża swoje doznania z tym związane mową swojego ciała.

 

10 min
 

6.

 

Ruch bierny.

Pozycjonuje. Delikatnie oswaja z dotykiem kończyny, by zapobiec wzmożonemu napięciu i zblokowaniu możliwości ruchu. Pracuje rękami wychowanka wykonując ruch zginania i prostowania, odchylania. Wkłada wałeczki ciastoliny w dłonie rozginając palce. Układa wychowanka  na boku i prowadzi tzw. „prostowanie boku”(zalecenia rehabilitanta). Uwzględnia sygnały płynące z ciała. Mową ciała wyraża gotowość do poddawania się ćwiczeniom ruchowym. Bywa, że wzmożone napięcie uniemożliwia tą aktywność. 5 min
7.  

Terapia regulacyjna Castillo – Moralesa.

Przygotowuje do spożycia posiłku przeprowadzając terapie regulacyjną. Wykonuje ćwiczenia wstępne (unosi potylice i lekko uciska klatkę piersiowa, rozciąga kark podciągając głowę do tyłu i do przodu, następnie na boki)   oraz stymuluje poprzez lekki wibracyjny ucisk neuromotoryczne punkty twarzy. Umożliwia ewentualne odkrztuszanie, w razie konieczności stosuje odsysanie.

 

Reaguje na dotyk i ucisk.

Zauważalne reakcje wegetatywne w postaci wzmożonego wydzielania  i konieczności odkrztuszania.

5 min
 III   ZAJĘCIA  KOŃCOWE
  1. Czynności higieniczne i opiekuńcze.
  2. Pożegnanie oparte na dotyku, wsparte słowem – rytuał.

Czas: 5 min

 

Autor: Irena Wasyluk

Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli

 

Bookmark the permalink.

Zbliżające się szkolenia online w naszej akredytowanej placówce doskonalenia nauczycieli:

Dodaj komentarz