Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika Specjalna
Opublikowano: 15 maja 2020 roku.
Temat: Jesienne zabawy.
Czas trwania:
60 min.
Data:
26.11.2018 r.
Forma pracy:
indywidualna
Metody:
logopedyczne, elementy metody „Makaton”, pogadanka, zabawowe
Pomoce dydaktyczne:
magnetofon, płyty CD z piosenkami „Witamy cię”, „Pada deszcz”, „Żegnamy cię”, słomki, pojemniki z wodą, tekst do zabawy artykulacyjnej, zagadki, wiersz.
Cele główne:
- rozwijanie umiejętności słuchania, wypowiadania się, zadawania pytań;
- nawiązywania i prowadzenia dialogu do inicjatywy oraz aktywności komunikacyjnej;
- kształtowanie umiejętności organizowania i spędzania czasu wolnego;
- doskonalenie mowy i umiejętności komunikowania się w codziennym życiu;
- doskonalenie sprawności manualnej, zdolności percepcyjnych oraz procesów pamięci i uwagi;
- doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej i wzrokowo-słuchowo-ruchowej;
- rozwijanie myślenia.
Cele szczegółowe:
- usprawnianie narządów artykulacyjnych;
- kształtowanie prawidłowego toru oddechowego;
- utrwalanie pojęć związanych z jesienią;
- rozwijanie spostrzegawczości, uwagi, pamięci i koncentracji.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie – piosenka „Witamy cię”.
2. Zabawa artykulacyjna – Spacer Pana Języka.
Pan Języczek wybrał się na spacer – szedł dróżką, rozglądając się w lewo i w prawo (kierujemy język w kąciki warg), patrzył w błękitne niebo (wyciągamy język do nosa), na rosnące drzewa (wysuwamy język daleko do brody) i wąchał zerwane kwiatki (wciągamy powietrze noskiem, wypuszczamy ustami). Na łące spotkał koniki, które podskakiwały (kląskanie) i parskały (parskanie). Pan Języczek przesłał im całuska i poszedł dalej (zęby zwarte, usta zaokrąglone, cmokamy). Na drzewie siedziała sowa, która cichutko pohukiwała (hu-hu). Pan Języczek próbował wspiąć się na drzewo (przesuwamy język po podniebieniu górnym, buzia szeroko otwarta), ale w połowie drogi zrezygnował i posilił się smacznym cukierkiem (mlaskamy). Po jego zjedzeniu oblizał usteczka (oblizywanie warg po ich czerwieni, usta szeroko otwarte), uśmiechnął się zadowolony (zęby zwarte, usta rozciągnięte w uśmiechu) i zagwizdał wesoło (próbujemy gwizdać). Nagle zerwał się gwałtowny wiatr (dmuchamy – praca policzków i warg) i Pan Języczek szybciutko wrócił do domku.
3. Ćwiczenia oddechowe.
Uczennica delikatnie dmucha w słomkę i tworzy pianę, dmucha w piórka przemieszczając je na ławce. Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłowy tor oddechowy.
4. Pogadanka o aktualnej porze roku:
- Jaką mamy aktualną porę roku?
- Co oznaczają nazwy miesięcy: wrzesień, październik, listopad?
- Kiedy zaczyna się kalendarzowa jesień?
- Jak wygląda przyroda jesienią?
- Jaka jest pogoda jesienią?
- Jak dbamy o dobre samopoczucie jesienią?
- Czy lubimy jesień i dlaczego?
5. Nauka piosenki „Pada deszcz” – naśladowanie gestów „Makaton”.
6. Słuchanie wiersza „Orszak Pani Jesieni”, krótkie omówienie treści i opis jesieni.
Orszak Pani Jesieni – E. Zawadzka
Już się kończy miesiąc wrzesień,
już witamy Panią Jesień.
Pani piękna, wspaniała
Ze złotych liści suknia cała.
Welon ze srebrnej pajęczyny,
a na szyi jarzębiny.
Wiatr jesienny farby niesie,
pomaluje liście w lesie.
Jasnozłoto, purpurowo,
Zielonkawo i brązowo.
W plamki, ciapki, żyłki złote,
później wiatr przywoła słotę.
Tuż za słotą idą jeszcze
jej synowie – małe deszcze:
Pluszek, Mżawka, Kapuśniaczek,
opłakują każdy krzaczek.
Orszak kończy postać ciemna –
to Szaruga jest jesienna.
Szarym płaszczem słońce kryje
piękne barwy z liści zmyje,
a wraz z siostrą swą zawieją
Spustoszenie w lesie sieją,
poprzez pola, las w ten wrzesień
kroczy orszak – Pani Jesień!
7. Zagadki o jesieni.
Co to za pani, w złocie, w czerwieni,
sady pomaluje, lasy przemieni,
a gdy odejdzie gdzieś w obce kraje,
śnieżna zawieja po niej zostaje. (jesień)
Co to za miesiąc, który niesie:
grzyby i wrzosy liliowe w lesie,
w sadach soczyste jabłka czerwone,
a także pierwszy szkolny dzwonek. (wrzesień)
On dziesiąty jest w kolejce, gdzie stoi dwanaście miesięcy. (październik)
To miesiąc smutny taki,
bo odleciały już ptaki,
i liść ostatni już opadł.
Ten miesiąc zwie się (listopad)
Kiedy rośnie – to się zieleni.
Kiedy spada – złotem się mieni (liść)
Wiosną zielono rosną,
latem – gadają z wiatrem,
jesienią – barwy zmienią,
a zimą – śnią pod pierzyną. (liście)
Co to za ogrodnik? Konewki nie miewa,
a podlewa kwiaty, warzywa i drzewa. (deszcz)
8. Propozycja zabawy – „Jesienny masażyk”.
„Idzie pani, wietrzyk wieje”
Idzie pani: tup, tup, tup (dziecko jest odwrócone do nas plecami na przemian stukamy z wyczuciem w jego plecy opuszkami palców wskazujących)
Dziadek z laską: stuk, stuk, stuk (delikatnie stukamy zgiętym palcem)
Skacze dziecko: hop, hop, hop (naśladujemy dłonią skoki na przemian opierając się na przegubie i na palcach)
Żaba robi długi skok (wyczuciem klepiemy dwie odległe części ciała dziecka np. stopy i głowę)
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu (dmuchamy w jedno i drugie ucho)
Kropi deszczyk: puk, puk, puk (delikatnie stukamy w jego plecy palcami)
Deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup (klepiemy w plecy dłońmi ułożonymi w miseczki)
A grad w szyby: łup, łup, łup (lekko stukamy dłońmi zwiniętymi w plecy)
Świeci słonko (gładzimy wewnętrzną stronę dłoni kolistymi ruchami)
Wieje wietrzyk (dmuchamy we włosy)
Pada deszczyk (wyczuciem stukamy opuszkami palców w plecy)
Czujesz dreszczyk? (leciutko szczypiemy w kark)
9. Zakończenie zajęć – piosenka „Żegnamy cię”.
Literatura:
- Płyta CD „Słoneczne nutki” MAKATON+ książka
- Płyta CD „Pobawmy się razem” MAKATON+ książka
- Wiersz „Orszak Pani Jesieni” – E. Zawadzka
- „Idzie pani, wietrzyk wieje” – „Przytulanki – czyli wierszyki na dziecięce masażyki”, M. Bogdanowicz, Wydawnictwo „Harmonia”
- „Gimnastyka buzi na wesoło” – I. Rutkowska-Błachowiak – „Spacer Pana Języka”
Jesienne zabawy – scenariusz zajęć rewalidacyjnych opracowała: Anna Florczak – Czytelniczka Portalu